بسم الله الرحمن الرحیم
در مجلس ابن زیاد، بدون توجه به قدرت ظاهرى او گوشهاى مینشیند و با بى اعتنایى به سؤالات او تحقیرش مىکند، او را «فاسق» و«فاجر» معرفى مىکند و مىگوید:
«الحمدلله الذى اکرمنا بنبیه محمد صلى الله علیه وآله وطهرنا من الرجس تطهیراً وانما یفتضح الفاسق ویکذب الفاجر وهو غیرنا ؛ سپاس خداى را که ما را با نبوت حضرت محمد صلى الله علیه وآله گرامى داشت، و از پلیدىها پاک نمود. همانا فقط فاسق رسوا مىشود، و بدکار دروغ مىگوید، و او غیر ما مىباشد.»
اری چنان با قدرت و جرات در برابر عبیدالله سخن میگوید که او عاجزانه میگوید شما شعر میگوید یکی از ان میان به داد عبیدالله میرسد میگوید او زن است رهایش کن
