بسم الله الرحمن الرحیم
پل خیبر
در سال ۱۳۶۲ یگان مهندسی رزمی سپاه پاسداران، به فرماندهی محمد ستاری وفایی، با مشارکت جهاد سازندگی و وزارت صنایع سنگین، در طرحی ابتکاری برای وصل کردن ساحل شرقی هورالهویزه به جزایر مجنون، در مدت ۷۵ روز، پل شناوری به طول ۱۴ کیلومتر را طراحی و احداث کردند. ساخت این پل توسط شرکت ماشینسازی اراک انجام شد.
پل خیبر طولانیترین پل شناور در تاریخ نظامی جهان است، که پایداری زیادی در مقابل بمباران داشت و برای شناورسازی آن نیز از مواد پلیمری در سازه آن استفاده شده بود و در فواصل معینی از طول پل، پارکینگ و محل نصب توپهای ضدهوایی، همچنین اتصالاتی برای قطعات یدکی در طول مسیر پل تعبیه شده بود، تا در صورت نیاز قسمتهای مختلف پل، به سرعت قابل تعمیر و تعویض باشند.
نتیجه عملیات
در عملیات خیبر نیروهای ایرانی، منطقهای به وسعت ۱٫۰۰۰ کیلومتر مربع در هورالعظیم، ۱۴۰ کیلومتر مربع در جزایر مجنون و ۴۰ کیلومتر مربع در منطقه طلائیه را آزاد کردند.
عملیات خیبر در مجموع ۲۰ روز به طول انجامید،در این عملیات محمد ابراهیم همت؛ فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسولالله و حمید باکری جانشین فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا، همچنین اکبر زجاجی و مرتضی یاغچیان از فرماندهان سپاه پاسداران شهید شدند.
همچنین حسین خرازی فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین نیز در عملیات خیبر به شدت مجروح شد و یک دستش نیز قطع گردید. تلفات نیروهای عراقی در این عملیات بیش از ۱۵ هزار نفر (کشته و زخمی) اعلام شد.
جنگافزارهای شیمیایی
در عملیات خیبر نیروی زمینی عراق برای نخستین بار بهصورت گسترده و در حجم زیاد از سلاحهای شیمیایی استفاده کرد.] گرچه این اولین باری نبود که عراق از سلاحهای شیمیایی علیه نیروهای ایرانی استفاده میکرد.
در خلال عملیات خیبر، نیروهای مسلح عراق از تاریخ ۶ اسفند ۱۳۶۲ با بهکارگیری ۳۳ فروند بمبافکن، حدود ۱۰۰ قبضه توپ و نیز با استفاده از هواپیماهای تکموتوره و بالگردها، اقدام به بمباران شیمیایی گسترده مناطق عملیاتی، خطوط مقدم، مواضع توپها، عقبه و واحدهای پشتیبانی نیروهای ایرانی نمود.
نقاط مورد هدف حملات شیمیایی در عملیات خیبر شامل: هورالهویزه تا طلائیه، جزایر مجنون شمالی و جنوبی، پاسگاههای شطعلی، کیاندشت و جفیر تا پادگان حمید، شهر هویزه و سهراهی جفیر تا آبتیمور، همچنین مقرهای قرارگاههای خاتم، نصرت، کربلا، نجف، حنین، حدید، فتح و نصر بود.
نیروهای مسلح عراق در عملیات خیبر با اجرای حدود یکصد حمله شیمیایی، نزدیک به یکهزار بمب و راکتِ حامل عوامل شیمیایی و بیش از ۳ هزار گلوله توپ شیمیایی شلیک کرد، که وزن تقریبی هر بمب شیمیایی (راکت) ۲۵۰ کیلوگرمی؛ حاوی بیش از ۲۵ لیتر، هر گلوله توپ؛ حاوی ۳ لیتر و هر خمپاره؛ حاوی یک لیتر از عوامل شیمیایی بود.