بسم الله الرحمن الرحیم
برخی از ما پیشبینی میکنیم در کاری سود خواهیم کرد، جلو میرویم و زیر زبان میگوییم: «خدایا توکل بر تو کردم.»
و منتظر هستیم که آنچه پیشبینی و برنامهریزیِ ماست بهطور کامل محقق شود.
در اینصورت اگر پیشبینی ما محقق شود تأثیری در خداشناسی ما ندارد چون خودمان مطمئن بودیم سود خواهیم کرد؛ اما اگر برعکس شود خیلی زود نتیجهگیری غلط کرده و میگوییم من توکل کردم چرا چنین شد؟؟ این کار توکل به خود است، توکل به خدا نیست.
توکل به خدا آن است که انسان حتی اگر بداند سود کردن در یک کار قطعی است باز سود و ضررش را به خدا بسپارد؛ و از خدا بخواهد اگر در این تجارت برای او ضرر دنیوی و اخروی است، در این تجارت او را شکست دهد. چون