دل نوشته (9)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر میبینی امروز در اوج قدرت هستی می توانی روی پای خودت قدم بزنی با چشمانت منظره ها را ببینی و با گوشت بشنوی و با فکرت محاسبه کنی و قدرت تشخیص داری و تحلیل می‌کنی فرصت انتخاب داری انگیزه تدبیر کردن

خاطراتم (12)

بسم الله الرحمن الرحیم

دستام حسابی سوخته بود قلم و کاغذ برداشتم تمام ماجرای لباس شستن را لحظه به لحظه نوشتم خودم غصه دار بودم در همان حین نسبت به زحمت های مادر با نوشتن قدردانی می‌کردم نامه تمام شد فرستادمش تهران

امام خامنه ای(7)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

مسأله جوانان در کشور ما، باید به یک مسأله حقیقتاً ملی تبدیل شود. همه باید در قبال این مسأله احساس مسؤولیت کنند؛ هم دولت، هم روحانیت، هم بسیج، هم سازمانهای ورزشی و هم صدا و سیما

برادر احمد (14)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

احمد متوسلیان که بود؟

در آغازین روزهای سال۱۳۳۲،  نوزادی در محله امامزاده سیداسماعیل تهران به دنیا آمد که بعدها خار چشم کودتاچیان و حامیانشان شد.

نام این نوزاد را «احمد» گذاشتند. دوران تحصیلات ابتدایی را در دبستان اسلامی «مصطفوی» گذراند و

سید مرتضی اوینی (8)

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید سید مرتضی آوینی(8)

بلبل ؛ شیدای گل است و این آواز و الحان که از او می جوشد ، ناله شیدایی است که از ملکوت نازل می شود. بلبل نیز مطرب ملکوت است ، حافظ نیز

با صیاد دلها در نهضت خاطره گویی(10)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

دکتر الجنابی از پژوهشگران و تاریخ نگاران عراقی ماجرای ترور شهید صیاد را این گونه بیان می­‌کند: «نام صیاد شیرازی برای اولین بار توسط عوامل مزدور بعثی که در کردستان ایران مشغول آشوب و

دست نوشته های کمیل (12)

بسم الرحمن الرحیم

52- هر که عبادت خالصانه خود را به سوی خدا بالا فرستد خداوند برترین مصلحت را به او خواهد فرستاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

چشمانمان را زیبا کنیم(15)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

از جماران تماس گرفتند و چمران را خواستند تا صحبت کند چمران امد گوشی را گرفت صحبت کرد خیلی خوشحال شد

هدیه های شعبانیه(23)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

گروهی از دانش آموزان با یک دستگاه اتوبوس به اردو رفتن  در مسیر باید از یک تونل عبور

رضای غریب (8)

بسم الله الرحمن الرحیم

 

احمد چراغی؛ برادر کوچک‎‌تر رضا، از مراسم تشییع جنازه‌ی رضا چراغی اینگونه روایت می‌کند: 

«... پدرم اعتقاد خاصی داشت که هر وقت رضا به مرخصی می‌آمد، فردای آن روز را به نشانه‌ی شکر به درگاه خدا، روزه می‌گرفت.