غربت امام زمان عج 979

بسم الله الرحمن الرحیم 

‌غفلت شیطانی 

◀️تمام آن چه گفته شد، بیان غربت امام زمان (عجل الله فرجه)، صرفاً نسبت به یکی از اوصافشان بود. 

◀️اگر در مورد دیگر ویژگی‌های ایشان هم بررسی کنیم، وضعی بهتر از این ندارد. 

◀️پس به خود حق می‌دهیم که بگوییم امام زمان ما، در این زمان، واقعاً «از یاد رفته» و غریب هستند. 

◀️این وضع دردآور، در حالی است که اگر محبت به آن حضرت، واقعاً در حد شایسته و مورد انتظار باشد، نباید هیچ گاه ایشان را از یاد ببریم. 

◀️لذا باید از این غفلت شیطانی عقوبت آور، احساس خطر کرده، همواره از خدا بخواهیم به ما توفیق دهد که یاد امام خود را فراموش نکنیم و پیوسته به پیشگاه الهی عرضه بداریم: 
اللهم... و لا تنسنا ذکره، و انتظاره، و الایمان به، و قوة الیقین فی ظهوره، و الدعاء له، و الصلاة علیه، حتی لا یقنطنا طول غیبته من قیامه، و یکون یقیناً فی ذلک کیفیتنا فی قیام رسولک صلواتک علیه و آله و ما جاء به من وحیک و تنزیلک/خدایا و از یاد ما مبر یاد او، انتظار او، ایمان به او، شدت یقین به ظهور او، دعا برای او و درود فرستادن برای او را، تا این که طول غیبت حضرتش، ما را از قیامش نومید نسازد، و یقین ما به این امر (قیام حضرت مهدی علیه السلام) همانند یقین ما به قیام پیامبرت صلی الله علیه و آله و آن چه از وحی و قرآن تو آورده است، باشد. 

◀️توفیق فراموش نکردن امام علیه السلام از طریق ازدیاد معرفت و محبت و با تذکرات پیوسته مؤمنان به یکدیگر حاصل می‌شود. 

◀️صاحب کتاب ارزشمند «مکیال المکارم» در بحث ذکر امام علیه السلام تذکر داده اند که شیعیان باید نسبت به این امر، اهتمام و جدیت داشته باشند.

◀️ در قسمتی از فرمایشهای خود چنین آورده اند: و ان کنت من اهل الغفلة و الاعراض عنه، فوا اسفا علیک. 
قال الله عزوجل: 
وَمَنْ أَعْرَ ضَ عَن ذِکْرِ ی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکًا وَنَحْشُرُ هُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَىٰ ﴿١٢٤﴾ قَالَ رَ بِّ لِمَ حَشَرْ تَنِی أَعْمَىٰ وَقَدْ کُنتُ بَصِیرً ا قَالَ کَذَٰلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا ۖ وَکَذَٰلِکَ الْیَوْمَ تُنسَى «و من اعرض عن ذکری فان له معیشة ضنکا و نحشره یوم القیامة اعمی قال رب لم حشرتنی اعمی و قد کنت بصیراً، قال کذلک اتتک آیاتنا فنسیتها و کذلک الیوم تنسی»/و اگر از اهل غفلت و اعراض از آن سرور باشی، جای تأسف است. خدای عزوجل فرموده: «و هر کس از ذکر من اعراض کند، همانا برای او معیشت تنگی خواهد بود و روز قیامت، او را نابینا محشور خواهیم ساخت. [در آن حال] گوید: پروردگارا! چرا نابینایم محشور فرمودی، در حالی که من در دنیا بینا بودم؟! [خداوند] فرماید: این چنین آیات ما بر تو رسید، پس تو آنها را از یاد بردی و غفلت کردی، و همین طور امروز تو فراموش می‌شوی».

◀️در حدیث آمده است که منظور از آیات، در آیه شریفه سوره طه، ائمه معصومین علیهم السلام هستند. 

◀️امام صادق علیه السلام فرموده اند: 
الایات الائمة علیه السلام. مراد از آیات، ائمه علیهم السلام هستند. 

◀️اگر کسی امامان خود را در دنیا فراموش کند، روز قیامت خودش از یاد می‌رود و نابینا محشور می‌شود.

◀️ صاحب مکیال در ادامه می‌فرمایند: کدام سختی و تنگی، از تاریکی غفلت و نادانی بدتر است؟ و کدام حسرت، از کوری روز قیامت بزرگتر؟! و کدام بیم دهنده و وحشت، از آن پشیمانی زشت و کوبنده تر؟ چه مصیبت بزرگ و دردناکی!! پس شتاب کن، شتاب برای خلاصی خودت و آزاد سازی گردنت.

◀️برای رهایی از این ندامت و مصیبت دنیوی و اخروی، چه راهی وجود دارد؟ چگونه می‌توان از «معیشت ضنک» در دنیا و کوری قیامت نجات یافت؟ 

◀️مرحوم صاحب مکیال خود توصیه می‌کنند که: و این حاصل نمی گردد مگر با یاد مولایت، تا در دنیا و آخرت، دستت را بگیرد، که خدای تبارک و تعالی شأنه می‌فرماید: یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ
روزی که هر مردمی را با امامشان می‌خوانیم فکن – وقفک الله تعالی – ممن یذکر امامه لیذکره. پس تو – که خدای تعالی توفیقت دهد – در زمره کسانی باش که امام خود را یاد می‌کنند، تا او هم تو را یاد کند. 

◀️تنها راه نجات از هلاکت، تمسک به عنایت امام زمان علیه السلام است. اگر شیعه، به داشتن چنین ملجأ و پناهگاهی افتخار می‌کند، چرا به سراغ آن نمی رود؟!

◀️ پس باید دست به دستان مبارک آن حضرت داد تا انسان را در دنیا و آخرت نجات دهد و او را در روز قیامت در زمره پیروان خویش قرار دهد. 

◀️اما متأسفانه نه تنها جاهلان نسبت به امامت، بلکه حتی کسانی که نسبت به اهمیت این موضوع آگاهی دارند، باز هم در حد شایان توجه، از مولای خویش یاد نمی کنند. کوتاهی آنها در انجام وظیفه خویش، سبب محرومیت عده دیگری از آشنایی با امام علیه السلام شده است و این امر یاد امام علیه السلام را در جامعه، به تدریج محو می‌سازد.