کلام حق 313

بسم الله الرحمن الرحیم 

حقیقت ان‌شاءالله، باذن‌الله، بحول‌الله، ماشاءالله، معاذالله در قرآن 

لغت ان‌شاءالله
برای کارهایی است که انسان، قصد انجام آن را دارد.

آیه 23 سوره کهف:«لَا تَقولُنَّ لِشَیٍ اَنّٖی فاعِلٌ ذٰلِکَ غَدًا اِلّا اَن یَشاءَالله»
هرگاه خواستی کاری را در فردایی انجام دهی نگو که این کار را انجام می‌دهم مگر آن‌که بگویی اگر خدا خواست

 باذن‌الله
برای اموری در قرآن استفاده شده است که آن امور انجام یا انجام ندادنش فقط دست خداست و انسان حق ورود به آن را ندارد مگر خداوند اجازه فرماید.
 در آیه‌الکرسی می‌فرماید:منْ ذَاالَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ اِلّٰا بِاِذْنِه
کیست در نزد خدا بدون اجازه او شفاعت کند
پس دقت کردیم، چون امر شفاعت فقط مخصوص خداست و در این آیه تحقق شفاعت را «باذنه» (اجازه خودش) فرموده است 

بحول‌الله

وقتی که خداوند انجام امری را بر بشر خواسته است و او برای شروع یا ادامه کار باید از او مدد بخواهد.
مثال در نماز وقتی بلند می‌شویم خدا نماز خواندن را بر ما خواسته است برای ادامه این خواست خداوند از او طلب کمک و استعانت می‌کنیم چرا که خواست خدا به تنهایی شرط کافی نیست و باید از شروع تا پایان ماموریت کمک‌مان کند.

ان‌شاءالله 
در برخی جاها نباید ان‌شاءالله گفت.
مثلا وقتی از کسی قرض می‌گیریم نباید بگوییم ان‌شاءالله پس می‌دهیم چرا که اگر قرض را ندهیم می‌گوییم خدا خواست من نتوانم قرض را پس بدهم، باید در چنین جایی گفت بحول‌الله در فلان تاریخ پس خواهم داد، یا در پیمان‌ها و سایر عقود مالی باید بحول الله گفت.

ماشاءالله 
جایی که قدرتی از خدا و عظمت او را می‌بینیم مثال کوه بزرگی یا انسان زیبایی، باید بگوییم ماشاءالله یعنی ببین خدا چه عظمت و زیبایی، خواسته است بر این کوه یا انسان. یعنی این لطف خداست. 

 معاذالله
یعنی پناه می‌برم به خدا از شر خودم، از شر انسان‌ها و شیطان و همه چیزی که مرا ممکن است منحرف کنند.
دقیقا کلمه‌ای که حضرت یوسف در مقابل زلیخا گفت.
نگفت اعوذبالله، چون این جمله ناقص است. پناه می‌برم به خدا از چه چیز؟؟

وقتی گفت معاذالله چون هم شیطان تهدیدش می‌کرد و هم نفس خودش و هم نفس زلیخا و نقشه‌های او و....