شهید سید محرومان 3
سه شنبه, ۱ خرداد ۱۴۰۳، ۱۰:۴۰ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
گــره گشــایی از کار ولــی نعمتــان انقــلاب
تـازه انقـلاب شــده بـود و اقتصـاد کشـور رونق لازم را نداشــت. عـده ای هم از روســتاها بـــه شـــهرها آمـــده بودنـــد و بـــه دنبـــال کار بودنـد. پیاده روهــای اصلــی کــرج پــر شــده بــود از دسـت فروشهایی کــه عبــور و مــرور مــردم را بــا مشــکل رو بـه رو کــرده بودنــد.
سید ابراهیم ایــن گــره را بــاز کــرد،امــا نـه بــا دنــدان،بلکـه بـا دسـت دســتور داد، جایی را بــرای دسـت فروشــها پیــدا کننــد تـا بـه آنجــا منتقــل شــوند. بــا ایــنکار هــم زندگــی و رفــت و آمــد مـردم راحـت شـد، هــم دسـتفروش های مســتضعف از کار بیــکار نشــدند. آنروزهـا امام به مسـئولین ســفارش کــرده بــودکــه اینهـا ولـی نعمتـان انقـلاب هسـتند
