با کلام حق 302

بسم الله الرحمن الرحیم 

مومنان کسانی‌اند که به امانت ها و عهد خود وفا می‌کنند.

وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ.

مومنون، آیه8
 

با دیدن این ایه از کلام حق تعالی به امانت هایی که خدا به من داده فکر کردم و امانت داری خودم و فاصله خودم تا مومن بودن را پیدا کردم 
این جسم و عمری که خدا به من دادی را چگونه تا اینجا رساندم چقدر در راه ناصواب ان را صرف کردم چقدر به ان جفا کردم 
این خانواده که مرا بین انها بدنیا اوردی در رعایت حق برادری و خویشاوندی ان طور که  برای ان حکم کردی من عمل نکردم 

این دوستان که انصافا اندازه من خیلی کوچکتر از انهاست ظاهر خودم را به انها شبیه کردم اما با بودن با انها صادقانه  نبودم 
این فرصت های که به من دادی تا با انها فاصله خودم را با تکلیفی که داشتم کوتاه کنم به وظیفه خودم عمل کنم اما به غفلت دل خوش کردم 
این ابروی که دادی اطرافیان تصوری که از من دارند مرا یکی از بهترین ها میشناسند در حالی میدانم هم تو هم من نسبت به انچه که هستم با انچه مردم فکر میکنند خیلی فاصله است چرا این لطف را به من میکنی را نمیدانم اما خودم میدانم که لایقش نیستم 
این زمانی که برای خلقت من تعین کردی برخورد به انقلاب وامامین انقلاب و دفاع مقدس و پیشرفت و قدرتمند شدن شیعیان را نشانم دادی تا درس بگیرم ام بازیگوشی را انتخاب کردم 
این عشق علاقه بهترین های دوران به دین داری و موفقیت و قدرت انها را نشانم دادی تا الگو بگیرم من تنها با عکس و نام انها خودم را مشغول کردم 
این عزتی که نصیبم کردی تا میان مردان مجاهد و غیرتمند حاضر در میدان باشم تا فرصت بهترین شدن را داشته باشم اما من به دنیا دوستی ان اکتفا کردم 
و مهمترین انها این امامین انقلاب را که نایب بر حق ولی تو هستند را برای هدایت و عاقبت بخیری من و امثال من مامورشان کردی و من بجای تبعیت از انها تنها به تکرار خواسته های انها پیش رفتم 
وای خدای مهربان ببخش روی گفتن مابقی را ندارم اما تا همینجا شرمنده صبر تو هستم 
برای صبر تو چکنم 
برای خیالات خودم چه کنم 

برای  خون دلهای امام زمان چه کنم 
برای جبران این همه خسارت چه کنم 
برای فردای پیش رو چه کنم 
برای لطف تو چه کنم 
کاش از یاد خاطره دوستان که ارزشمند هستد غفلت نکنم 
و......