دست‌نوشته‌های کمیل

بایگانی

جناب ابو طالب

چهارشنبه, ۱۸ بهمن ۱۴۰۲، ۱۱:۰۷ ق.ظ

بسم الله الرحمن الرحیم 

🏴۲۶ رجب سال دهم بعثت سالروز وفات ابوطالب(ع)

عمران بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف  معروف به ابوطالب، پدر امام علی(ع)، عموی پیامبر اسلام و از بزرگان مکه و طایفه بنی‌هاشم است. او منصب سقایة الحاج را بر عهده داشت.

🔹پیامبر(ص) روز وفات وی در حالی که به شدت محزون بود و می‌گریست، به امیرمؤمنان دستورغسل و کفن او را داد و برای وی طلب رحمت کرد.و هنگامی که به محل دفن وی رسید، فرمود: آن گونه برای تو طلب آمرزش و شفاعت می‌کنم که جن و انس دچار شگفتی شوند.سپس پیکر قدسی وی رادر مکه، کنارقبرپدرش عبدالمطلب(ع)و درقبرستان حُجون به خاک سپردند


♦️حقایقی در مورد ایمان حضرت ابوطالب(ع)


🔹حضرت ابوطالب قسمت اعظم عمر خویش را در راه دفاع از پیامبر اکرم گذراند و آزار کفار را به جان خرید. سختی‌های و تحریم‌های سیاسی اقتصادی شعب ابیطالب را تحمل نمود و در مواضع مختلف با نثر و نظم حمایت خود از رسول الله را اعلام داشت. اندکی پس از رحلت حضرت خدیجه وفات نمود و پیامبر از شدت اندوه، آن سال را عام الحزن نام نهاد. 

♦️چرا ابوطالب علیه‌السلام تکفیر می‌شود؟

🔹کفار و منافقینی که با شمشیر امیرالمؤمنین به ناچار به اسلام گرویده بودند، به مقتضای حقد و کینه و حسادتی که در دل داشتند، به هر نحو ممکن بغضشان نسبت به امیرالمؤمنین را اظهار می‌کردند. و یکی از اقداماتشان، تخریب حسب و نسب ایشان از طریق تکفیر حضرت ابوطالب بود تا بدین وسیله چهره فرزند را نیز لکه‌دار کنند.

  🔹ابن ابی الحدید عالم دینی اهل سنت، حق او را بر همه مسلمانان واجب دانسته، می‌گوید: «با سندهای بسیار از ابن عباس و دیگران روایت شده که ابوطالب از دنیا نرفت تا این که شهادتین را گفت.» و در جای دیگر می‌نویسد: «اگر ابوطالب نبود اسلام نبود.» وی تصریح می‌کند اگر ابوطالب ایمان خود را آشکار می‌ساخت حرمت و ابهت خویش را نزد مشرکان قریش از دست می‌داد و نمی‌توانست در مقام سرپرست و رییس قبیله از اسلام دفاع کند.


 🌹عنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ (علیهم السلام): أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ کَانَ ذَاتَ یَوْمٍ جَالِساً فِی الرَّحْبَهِ وَالنَّاسُ حَوْلَهُ مُجْتَمِعُونَ فَقَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْتَ بِالْمَکَانِ الَّذِی أَنْزَلَکَ اللَّهُ بِهِ وَأَبُوکَ مُعَذَّبٌ فِی النَّارِ؟ فَقَالَ لَهُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ: مَهْ فَضَّ اللَّهُ فَاکَ وَالَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً لَوْ شَفَعَ أَبِی فِی کُلِّ مُذْنِبٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَشَفَّعَهُ اللَّهُ فِیهِمْ أَبِی مُعَذَّبٌ فِی النَّارِ وَابْنُهُ قَسِیمُ الْجَنَّهِ وَالنَّارِ وَالَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً إِنَّ نُورَ أَبِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ لَیُطْفِئُ أَنْوَارَ الْخَلَائِقِ کُلِّهِمْ إِلَّا خَمْسَهَ أَنْوَارٍ نُورَ مُحَمَّدٍ (ص) وَنُورِی وَنُورَ الْحَسَنِ وَنُورَ الْحُسَیْنِ وَنُورَ تِسْعَهٍ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ فَإِنَّ نُورَهُ مِنْ نُورِنَا خَلَقَهُ اللَّهُ تَعَالَى قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ (ع) بِأَلْفَیْ عَام‏

🔹از حضرت صادق از پدران گرامش علیهم السّلام نقل است که أمیر المؤمنین علیه السّلام روزى در فضاى مسجد نشسته بود و مردم گرد او جمع بودند که مردى برخاسته و گفت:
اى أمیر المؤمنین چطور می شود که شما در مقامی عالی هستى که خداوند شما را در آن مکانت فرو آورده، در حالى که پدر تو به آتش در عذاب است؟

🔹حضرت علی علیه السّلام فرمود: خاموش باش؛ خدا دهانت را بشکند ! قسم به خدایى که محمّد را به پیامبرى مبعوث فرمود، اگر پدرم تمام گناهکاران زمین را شفاعت کند خداوند آن را می ‏پذیرد، مگر می ‏شود که پدرم به آتش در عذاب باشد و فرزند او قسیم بهشت و جهنّم باشد؟! قسم به آنکه محمّد را به پیامبرى مبعوث فرمود بی ‏شکّ نور پدرم در روز قیامت همه انوار خلایق؛ جز پنج نور: نور محمّد و نور من و نور حسن و نور حسین و نور نه فرزند از اولاد حسین را خاموش و بی ‏اثر میکند . آگاه باش که نور ابوطالب از نور ما اهل بیت است که خداوند دوهزار سال قبل از خلقت آدم خلق کرده است.
 (بحار، ج۳۵، ص۱۱۰) 

🔹فردی به نام ابان بن محمود می‌گوید:

🔹نامه ای نوشتم به امام رضا (ع)و در آن نامه نوشته بودم که:

🔹جعلت فداک إنی قد شککت فی إسلام أبی طالب، فکتب إلی: إنک إن لم تقر بإیمان أبی طالب کان مصیرک إلى النار.

🔹فدایت شوم من - در اثر تبلیغ سوء مردم - در اسلام ابو طالب به شک افتادم. حضرت در پاسخ نوشت: اگر تو اعتراف به ایمان ابو طالب نکنی، فردای قیامت، جایگاهت جز آتش جهنم، جای دیگری نخواهد بود.

🔹طبق فرمایش امام باقر (ع) برای اینکه حضرت ابوطالب (ع) بتواند به نحو أحسن از پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان دفاع کند، در میان مشرکین، اظهار اسلام نمی کرد.

♻️به#بصیر_نیوز بپیوندید 👇

🇮🇷@BasirNews1

محمد نوری, [07.02.24 08:03]
◾️وفات حضرت ابوطالب پدربزرگوارمولای متقیان امیرالمؤمنان علی (ع) عموی گرامی پیامبر اسلام (ص)برمحضرمقدس ایشان تسلیت باد

🔹یکى از شخصیتهاى نقش آفرین صدر اسلام، حضرت ابوطالب پدر حضرت على بن ابیطالب (ع) است. نام ابوطالب، «عمران‏» است و بعضى او را «عبدمناف‏» نامیده ‏اند. چون فرزند بزرگش «طالب‏» بود، او را ابوطالب خواندند

🔹 وى 35 سال قبل از تولد پیامبر اسلام (ص) در مکه معظمه در خانواده ‏اى برجسته و خداشناس دیده به جهان گشود. او با عبدالله پدر پیامبر (ص) برادر بود. پدرش «عبدالمطلب‏» جد پیامبر اسلام است

🌹 که همه قبایل عرب وى را به عظمت و بزرگوارى مى‏شناختند و از او به عنوان مردى با کفایت و مبلغ آیین توحید ابراهیم یاد مى‏کردند. عبدالمطلب، چنان مورد توجه دنیاى آن روز بود که او را با لقب «سید البطحاء» آقاى سرزمین مکه و حومه آن و «ساقى الحجیج‏» آب دهنده 

🌹حاجیان خانه خدا و «ابوالساده‏» پدر بزرگواریها و «حافر الزمزم‏» ایجاد کننده چاه زمزم مى‏خواندند. عبدالمطلب در حفظ و حراست وجود مبارک حضرت محمد (ص) بسیار کوشا بود.

🔹ابوطالب از چنین پدرى به دنیا آمد و در خانه چنین شخصیت ‏بزرگ و الهى پرورش یافت. ابوطالب چهار پسر و دو دختر داشت. پسران او ده سال با یکدیگر فاصله سنى داشتند

🔹ابو.طالب پسر بزرگ اوست که از او نسلى باقى نمانده است. دومین فرزند او عقیل و سومین آنها جعفر معروف به جعفر طیار و چهارمین و آخرین فرزند پسرى وى حضرت على (ع) است. دو دخترش یکى فاخته نام داشت که او را «ام‏هانى‏» مى‏خواندند و دختر دیگرش «ریطه‏» یا «اسماء» است. فرزندان ابوطالب همه از فاطمه بنت اسداند.

🔹ابوطالب در خانواده‏اى خداپرست و موحد و در سایه پدرى همچون عبدالمطلب که از کمالات روحى و امتیازات معنوى برخوردار بود، پرورش یافت. و همانند پدرش در مسیر آیین حنیف ابراهیمى قدم برمى‏داشت

🔹 و منصب سقایت و آبرسانى به زایران خانه خدا و پاسدارى از جان حضرت محمد (ص) را به نیکویى بر عهده گرفت. وی نه تنها تحت تأثیر شرک و بت‏ پرستى مردم مکه قرار نگرفت، بلکه در مقابل شیوه‏ هاى جاهلیت ایستادگى کرد

🌹 و خود را از هر گونه فساد و آلودگى، برحذر داشت. او نخستین کسى است که «سوگند خوردن اولیاى مقتول براى اثبات قتل‏» را در امر قضا، سنت قرار داد و بعدها اسلام نیز آن رابا نام «قسامه‏» تثبیت کرد.

🔹حضرت ابوطالب بن عبدالمطلب مانند بیشتر رؤسای قریش مردی تاجر بود و  سرپرستی پیامبر اسلام (ص) را از هشت سالگی پس از درگذشت پدرش، عبدالمطلب، بر عهده گرفت

🔹در سفری که حضرت محمد (ص) را برای تجارت با خود به شام برده بود، بشارت پیامبری آن حضرت را از راهبی به نام بُحیرا شنید و در حراست از پیامبر تلاش بیشتری از خود نشان داد. 

🌹وى در هنگامى که پدر عالیقدر اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) از همه سو هدف تیرهاى زهرآگین مشرکان مکه بود، مردانه از آن حضرت حمایت کرد و بدین وسیله در گسترش اسلام و تقویت مسلمانان نقش مهمى ایفا نمود. پس از بعثت نیز، ابوطالب، یاور و پشتیبان همیشگی پیامبر بود و در حمایت از ایشان دریغ نمی کرد.

🔹در سال دهم بعثت، ابوطالب در حالی که با دیگر مسلمانان در شعب ابوطالب در محاصره ی مشرکان مکه بودند، درگذشت. وی در حالى دنیا را وداع گفت که قلبش لبریز از ایمان به خدا و عشق به محمد (ص) بود

🌹 بدنشان را در مکه معظمه در مقبره حجون معروف به «قبرستان ابوطالب‏» دفن کردند. با مرگ او خیمه‏ اى از حزن و اندوه بر پیامبر اسلام و مسلمانان آن روز که کمتر از پنجاه نفر بودند، سایه افکند زیرا آنان بهترین حامى، مدافع و فداکار در راه اسلام را از دست دادند.

🔹در همان سال حضرت خدیجه (س) همسر باوفای پیامبر نیز وفات کرد و رسول خدا (ص) بر اثر شدت غم و اندوه، آن سال را «عام الحزن» یعنی سال حزن و اندوه نامیدند.

♻️به#بصیر_نیوز بپیوندید 👇

🇮🇷@BasirNews1

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲/۱۱/۱۸
داود احمدپور

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی