شهید تهرانی مقدم 105

بسم الله الرحمن الرحیم 
در صحنة آخر فیلم "خداحافظ رفیق" دختر کوچولویی با یک شاخه
گل منتظر استقبال از قطاری است که حامل رزمندگان به سمت
جبهه هاست، دخترک هر دفعه با انتخاب یکی از مسافران و تقدیم
شاخه گل مزه شهد شهادت را به کام آنان نوید می دهد، واین قطار
واقعیت عملکرد انقلاب اسلامی،سپاه، ارتش و رزمندگان اسلام را در
این چند سال اخیر بازگو می نماید. لوکوموتیوران قطار حضرت
امام(ره) و هدایت گر همه به سوی نور واحد، حقیقت و معرفت
انسانی بودند و در واگن اول یاران اصلی امام(ره) از قبیل شهیدان،
مطهری، بهشتی، باهنر، رجایی و شهدای محراب قرار داشتند.
این قطار همیشه در حرکت است با تغییر لوکوموتیو ران، به هیچ
وجه از حرکت باز نمی ماند. این بار در واگن کسانی را سوار نمودند
که در طی 8سال دفاع مقدس سبب ساز موفقیت های بسیاری در
جبهه ها شدند، ازجمله شهیدان، چمران، حسن باقری، صیاد شیرازی،
حسین خرازی، همت، احمد کاظمی، زین الدین و.... اکنون فرشته
مأمور با اهداء گل به یکی از سرداران بی ادعا، گمنام، خوشرو و
خوش خلق و کم توقع به نام حسن را انتخاب کرد، او هم با مدتی
تأخیر بالاخره به سوی پروردگارش رجوع کرد، تو گویی خداوند رحیم
هم منتظر او بود.بزرگی می فرمود که تا شخص قلباً و از عمق جان و
نفس خود نخواهد، شهید نمی شود. چرا که در یک عقد و معامله دو
باید طرفین معامله راضی باشند. خداوند صمد و بی نیاز فقط جان و
نفس مطمئنه را خریداری می کند، و بهای آن را بهشت قرار داده،
عجب خریدار و فروشنده ای.حسن متاع خود را در این 30سال
پرورش داد و همچون خالق اثر نفیس و جاویدان جان و نفس خود
را برای ارائه در بازار الهی پروراند..