شهید عبد الله نوریان
بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت 4 اسفند سال 1364
سالگرد شهادت حاج محمود نوریان
شهید عبدالله(محمود) نوریان در تاریخ 22 آذر 1340 در محله شمیران تهران به دنیا آمد.او از همان ابتدا در خانواده‌ای مؤمن و دوستدار ولایت با احساسات پاک و بی‌آلایش مذهبی آشنا شد، کودکی‌اش را صرف یادگیری قرآن در مسجد محل کرد. محمود علاقه خاصی به مباحث دینی داشت و در کنار تحصیل به مطالعه کتب مذهبی نظیر نهج‌البلاغه می‌پرداخت
در این ایام کتاب «حکومت اسلامی» حضرت امام (ره) تأثیر عمیقی در اندیشه‌های سیاسی و دینی‌اش گذاشت به طوری که از آن پس تصمیم گرفت افکار و عقاید ایشان را در میان مردم ترویج دهد.
شهید نوریان، با مبارزان شهیدی چون شهید شاه‌آبادی و شهید اندرزگو مأنوس بود؛ او در راهپیمایی‌های میلیونی بر ضد استبداد به انتظام امور می‌پرداخت و در سال 1358 همزمان با اخذ دیپلم به منظور یاری دین خدا به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد.
از آنجا که محمود در شناسایی و مبارزه با عناصر ضد انقلاب تجربه‌‌های مفید و موفق داشت، در واحد تحقیقات پذیرش ستاد مرکزی سپاه مشغول خدمت شد؛ وی در عملیات بازی‌دراز شرکت فعال داشت؛ با آغاز عملیات فتح‌المبین به جبهه‌های نور علیه ظلمت شتافت و در سال 61 با تأسیس تیپ سیدالشهدا (ع) به عنوان فرمانده گردان تخریب لشکر سیدالشهدا (ع) مشغول به کار شد.
وی از نخستین روزهای مسئولیت خود تمام توانش را صرف تربیت نیروهای کارآزموده تخریبچی کرد که تا آخرین روز جنگ موفقیت گردان تخریب مرهون و مدیون کادرسازی آن شهید بزرگوار است.
شهید نوریان در ایامی که در تهران و مرخصی بود، جزء حلقه شاگردان معنوی عارف واصل حضرت آیت‌الله حق شناس بود و این عالم ربانی نیز علاقه خاصی به این شهید داشت.
قبل از عملیات والفجر 8 به علت توانمندی بالای مدیریتی، سکاندار دو واحد رزمی حیاتی جنگ یعنی تخریب و مهندسی شد. حضور غواصان گردان تخریب در ایجاد معبر در جزیره ام‌الرصاص و شکستن خط، توأمان در کارنامه مدیریتی این شهید والامقم می‌درخشد .
او را به دونام صدا می‌کردند؛ عبدالله و محمود؛ ولی هیچگاه دوست نداشت محمود صدایش کنند؛ می‌خواست بیشتر بنده باشد تا مورد ستایش دیگران؛ اما سرانجام «عبدالله»، «محمود» شد؛
در تاریخ 4 اسفند 64 سردار شهید عبدالله نوریان، در سن 24 سالگی در عملیات والفجر 8 در حالیکه مسئولیت مهندسی و تخریب لشگر 10 سیدالشهداء (ع) را بر عهده داشت،
در حین هدایت بلدوزرها به منظور ایجاد خاکریز بر اثر اصابت خمپاره در منطقه فاو به شهادت رسید و به ندای ملکوتی آسمانیان که او را بر سر خوان شهادت دعوت می‌کردند، لبیک گفت و امروز مزارش در امام‌زاده علی‌اکبر شمیران قبله‌گاه فرشتگان است.
