فن روایتگری 38
بسم الله الرحمن الرحیم
ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺑﺪﻭﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ به اقتصاد جامعه ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯽﺯند.ﮐﻼﻡ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ ﺍﺳﺖ.ما ﻭﻗﺘﯽ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﯿم،ﺍﺳﮑﻨﺎﺱ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺩﻫﯿم. ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ حرف ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺭﺯﺷﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ و ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯽﺯﻧﺪ.
ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪﯼ ﮐﻼﻡ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺍﺳﺖ.ﻟﺬﺍ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ "ﻭَﻟَﺎ ﺗَﻘْﻒُ ﻣَﺎ ﻟَﻴْﺲَ ﻟَﻚَ ﺑِﻪِ ﻋِﻠْﻢٌ" (ﺍﺳﺮﺍﺀ/ ۳۶) ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭼﺮﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯽﮐﻨﯽ. ﭼﺮﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﯽﮐﻨﯽ. ﭼﺮﺍ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﯽﺁﻭﺭﯼ؟
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺍﻧﺶ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ و ﺍﯾشان ﺷﺪﻧﺪ "ﺧَﺰَﻧَﺔً ﻟِﻌِﻠﻤِﻪ"ِ ﺗﺎ ﺍﮔﺮ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﯽﺯﻧﻨﺪ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺍﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻭﻗﺘﯽ اهل بیت ﯾﮏ ﺳﺨﻨﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﺳﺖ. ﺁﻥ ﻫﻢ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﻟﻬﯽ و بی انتها.
ﺷﻤﺎ اگر ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ،ﺣﺘﯽ ﺧﻄﺒﻪﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﺶ ﺧﻄﺒﻪ ﻭ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ،ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﺑﺨﺸﯽ ﺍﺯ ﺧﻄﺒﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺨﺶ ﺑﻼﻏﯽ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﺻﻞ ﺧﻮﺩ ﺧﻄﺒﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ، ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.حتی ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮﯾﻨﺶ هم ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ.ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻗﺼﺎﺭﺵ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ. ﺷﻤﺎ ﻏﺮﺭ ﺍﻟﺤﮑﻢ و نهج الفصاحه ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﮑﻨﯿﺪ.هر کدام ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻠﻤﻪ است.
ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻼﻡ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ اهل بیت ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﺻﻼ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍنشش ﻋﻈﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻼﻣﺶ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ." ﺍِﺫﺍ ﺗَﻢَّ ﺍﻟﻌَﻘْﻞُ ﻧَﻘَﺺَ ﺍﻟﮑَﻼﻡ" (ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼﻏﻪ، ﺣﮑﻤﺖ ۷۱) ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ ﺯﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺯﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﮐﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ.ﺍﮔﺮ ﺩﺍﻧﺶ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺣﺮﻓﺶ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﺪ.
ﺩﻗﯿﻘﺎ ﻣﺜﻞ ﻃﺒﯿﺐ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ.ﯾﮏ ﻃﺒﯿﺐ ﺍﮔﺮ ﺣﺎﺫﻕ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﯾﮏ ﮐﯿﺴﻪ ﺩﺍﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺩﻫد با ﯾﮏ ﻧﺴﺨﻪﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ.ﺍﻣﺎ ﯾﮏ ﻃﺒﯿﺐ ﺣﺎﺫﻕ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻧﺴﺨﻪ ﻫﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ ﯾﮏ یا ﺩﻭ ﺳﻄﺮ ﺍﺳﺖ. ﭼﻬﺎﺭ ﻗﺮﺹ و ﺩﻭ ﺷﺮﺑﺖ ﻣﯽﺩﻫﺪ و ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻣﯽﺭﻭﺩ. ﭼﻮﻥ ﺣﺎﺫﻕ ﺍﺳﺖ و ﺩﺍﻧﺶ ﺩﺍﺭﺩ. ﻭﻟﯽ ﺁﻥ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ.
امامان ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻼمشان ﻧﺴﺨﻪ ﺍﺳﺖ.ﻧﺴﺨﻪﯼ ﺷﻔﺎ ﺍﺳﺖ.ﻧﺴﺨﻪﯼ آن ها ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ و ﭼﻮﻥ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﺩﺍﺭﺩ،ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻼﻣﺶ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻭ ﻣﻄﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ندﺍﺭﺩ. ﮔﻔﺖ ﺍﻟﻌِﻠﻢُ ﻧُﻘﻄَﻪٌ ﮐَﺜَّﺮَﻩَ ﺍﻟﺠﺎﻫِﻠﻮﻥ (ﯾﻨﺎﺑﯿﻊ ﺍﻟﻤﻮﺩﺓ، ﺝ ۳، ﺹ ۲۱۲) ﻋﻠﻢ ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺁﺩﻡﻫﺎﯼ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ دامنه و ﺗﻮﺳﻌﻪ و بسط ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﭼﻮﻥ ﺧﺰﺍﻧﻪﻫﺎﯼ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻬﯽ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺩﺍﻧﺶ ﺣﻖ ﻫﺴﺘﻨﺪ احتیاجی به پرگویی ندارند.
