کلام معصوم ع 725

بسم الله الرحمن الرحیم

قالَ رَسُـولُ اللّه صلی الله علیه و آله لِلْحُسَیْنِ علیه السلام

 اَخْبَرَنى جِبْرِئیلُ اَنَّکُمْ قَتْلى وَ مَصارِعُکُمْ شَتّى. فَقالَ علیه السلام لَهُ صلی الله علیه و آله; یا اَبَهْ فَما لِمَنْ یَزُورُ قُبُورَنا عَلى تَشَتُّتِها؟ فَقالَ صلی الله علیه و آله; یا بُنَىَّ اُولئِکَ طَوائِفُ مِنْ اُمَّتى یَزُورُونَکُمْ یَلْتَمِسُونَ بِذلِکَ الْبَرَکَةَ وَ حَقیقٌ عَلَىَّ اَنْ آتِیَهُمْ یَوْمَ القیامَةِ فَاُخَلِّصَهُمْ مِنْ اَهْوالِ السّاعَةِ …

▪️به روایت على علیه السلام

 روزى پیامبر با صداى بلند گریست. امام حسین علیه السلام عرض کرد: پدرجان چرا گریه کردى؟ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئیل به من خبر داد که شما کشته مى شوید، و قبرهاى شما پراکنده است.
امام حسین علیه السلام پرسید: پدرجان! کسى که قبرهاى ما را با این پراکندگى زیارت کند، چه پاداشى دارد؟ فرمود: پسرم! آنان گروههایى از امّت من هستند که شما را زیارت مى کنند و با آن زیارت، خواستار برکت اند. بر من سزاوار است که روز قیامت سراغ آنان بروم و از ترسهاى روز قیامت نجاتشان بدهم.

وسائل الشیعه، ج 10، ص 259.

 

قال الإمام حسین علیه السلام:

  وَ حَقیقٌ عَلَى اللّه ِ اَنْ لا یَاْتیَنى مَکْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلى اَهْلِهِ مَسْرورا؛

▪️امام حسین علیه السلام می فرمایند:

بر خداوند است که هیچ گرفتارى به زیارت من نیاید مگر آن که او را شادمان بازگردانم و به خانواده اش برسانم.

ثواب الأعمال، ص 98
 

 

قال الإمام باقر علیه السلام:

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فی زِیارَةِ قَبرِ الحُسَینِ مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقا ؛

▪️امام باقر علیه السلام می فرمایند:

اگر مردم مى دانستند در زیارت مزار امام حسین علیه  السلام چه فضیلتى است از شوق آن مى مردند .

🏴قالَ الصّـادقُ علیه السلام

 ... ما کانَ مِنْ هذا اَشَدَّ فَالثَّوابُ فیهِ عَلى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ مَنْ خافَ فى اِتْیانِهِ آمَنَ اللّهُ رَوْعَتَهُ یَوْمَ یَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمینَ. ;

▪️امـام صـادق علیه السلام به یکى از اصـحابش به نام «محـمد بن مسـلم» که با تـرس و دلـهره به زیـارت قـبر اباعبداللّه الحسین علیه السلام مى رفت، فرمود

 هرچه این مسأله دشوارتر و پرمخاطره تر باشد، پاداش در آن زیارت نیز به اندازه آن هراس است و هر کس در راه رفتن به زیارت آن حضرت، بیمناک شود، خداوند در روز قیامت که همه مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان حضور مى یابند، او را از ترس و بیم، ایمن مى سازد.

وسائل الشیعه، ج 10، ص 357.