سخنی زیبا و پر نیاز
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهم و فقنا لما تحب و ترضی و اجعل عواقب امورنا خیرا»؛ خداوندا! ما را به آنچه که خشنودی و دوستی تو در آن است موفق کن و سرانجام کارهای ما را خیرگردان.
زندگی شاید شبیه به یک داستان است.شروعی دارد و پایانی در انتظارش است
گاهی زندگی داستان کوتاهیست که سال ها خوانده می شود و همه از خواندنش لذت می برند برای خواندن ان پول خرج میکنند چون پر از حرف و درس است... هر چند که گاهی داستان های کوتاه هیچ حرفی برای گفتن ندارند به جز " به دنیا آمد... از دنیا رفت "
گاهی زندگی داستان بلندی ست که بیهوده ادامه پیدا کرده تا یک پایان خوب برای آن پیدا شود که نمی شودپول خرج میکند تا شاید یک نفر داستانش را بخواند ...
هر انسانی نویسنده ی داستان زندگی خودش است.
به دنیا می آید و شروع می کند به نوشتن داستان...
وسط نوشتن - وسط زندگی - کم حوصله می شود، عصبی می شود ، شاد می شود، عاشق می شود، خوب و بد را می بیند و اگر خوش شانس باشد و فرصتش تمام نشود کم کم داستان زندگی کردن را یاد می گیرد .
گاهی شرایط زندگی و اجتماع نمی گذارد آنچه را دوست دارد بنویسد - زندگی کند - شروع می کند به حذف کردن چون خودش هم داستان مقدر شده خودش را نمی پذیرد ...
به سانسور کردن فصل هایی از داستان زندگی مجاب میشود .
گاهی کسانی وارد داستان زندگیمان می شوند که مسیر داستان را عوض می کنندالبته خودمان راهشان میدهیم و می ایند.
قلم را دست می گیرند و آن ها داستان زندگیمان را می نویسند.
یادمان باشد قلم زندگیمان را دست چه کسانی می دهیم .
حقیقت این است که بهترین داستان ها آن هایی هستند که خوب تمام می شوند .
کاش برای داستان زندگیمان یک پایان خوب پیدا کنیم.
پایان داستان همانی باشد که به خاطر آن شروع به نوشتن داستان کردیم امید وار کننده و انگیزه دهنده و خریدار داشته باشد .
