غائله پاوه و معجزه پیام امام
چمران و وصالی
بسم الله الرحمن الرحیم
💠 غائله #پاوه
⏳ #مرداد_۵۸
🔹یک هفته از پیروزی انقلاب نگذشته بود که زمزمه خودمختاری توسط گروهک‌های وابسته شرق و غرب در کردستان شنیده شد.
این زمزمه با تجمعی که روز 23 بهمن در شهرهای کردستان با دروغ قرار است گندم ما را ببرند تهران قم شروع شد
گروه های چپ از جمله حزب دمکرات، کومله و ... با سلاح‌هایی که از مقرهای نظامی و انتظامی در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب بدست آورده بودند تلاش نمودند پادگان‌ها را به تصرف خود درآورند. آنها در23بهمن لشکر سنندج و سپس پادگان مهاباد را اشغال و تمام مهمات و تجهیزات نظامی آن را در به غنیمت بردند.
سپس از آنجا راهی دیگر شهرها از جمله: سردشت، سقز، مریوان، پاوه، نوسود و دیواندره شدند و زمینه سقوط دیگر بقیه کُردنشین را فراهم کردند.
در تهران نیز دولت موقت بازرگان سیاست مذاکره را با سران گروهک ها را در پیش گرفت و و اعتقاد به برخورد شدید با مسلحین را نداشت.فلذا هئیت حسن نیت (سوء نیت )را برای مذاکره راهی کردستان کرد
در این راستا چندین هزار نفر از افراد حزب دموکرات با همکاری و پشتیبانی افراد حزب بعث عراق در روز 21 رمضان 1357 (24 مرداد 1358) به قصد تصرف پاوه تمام راههای ورودی شهر را به محاصره و کنترل خود درآورده و به گروهانهاارتش و مراکز سپاه یورش بردند.
در این شرایط بحرانی دکتر چمران (معاون نحست وزیر و نماینده امام در شورای عالی دفاع) با بالگرد خود را به میان حلقه محاصره رساند تا در کنار معدود مدافعین شهر قرار گیرد. او به کمک شهید اصغر وصالی (فرمانده دستمال سرخ ها) علی ذوالفقاری (از تیپ نوهد ارتش) و برخی افراد ژاندارمی به همراه تعدادی نیروهای بومی سنگرهای دفاع از شهر را ایجاد کردند.
در این حال ضدانقلاب بر نقاط حساس و ارتفاعات مهم منطقه مسلط شد و دست به جنایات متعددی زد از جمله تصرف بیمارستان. آنها با یورش به مرکز درمانی، 25 پاسدار بستری را از روی تخت به سمت محوطه بیمارستان کشیده و پس از شکنجه، تیرباران کردند و 18 نفر از آنها را سر بریدند‼️
دشمن با ایجاد جو رعب و وحشت سعی در شکستن مقاومت تعداد محدود مدافعان شهر را داشت. امید آنها زمانی بالا رفت که هلیکوپتر اعزامی برای رساندن مهمات به محاصره شدگان، دچار سانحه شد و سقوط کرد. ولی با حضور دکتر چمران، این مصائب و فشارها نتوانست روحیه تعداد اندک افراد را شکسته و آنها وادار به تسلیم نماید.
در تهران اخبار حوادث خونین پاوه به جماران رسید. حصرت امام در 24 رمضان 1358 (27 مرداد 58) در طی فرمانی تاریخی، به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار کردند اگر با توپها ، تانکها، قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود من همه را مسئول می دانم”
این فرمان صحنه نبرد را به کلی دگرگون کرد. امکانات و ساز و نظامی بسوی پاوه سرازیر شد و قبل از انها سیل انبوه داوطلبان راهی پاوه شدند. بارقه امید در میان تعداد قلیل مدافعان شهر ایجاد شد و از طرفی ترس و وحشت در دل دشمن افتاد و آنها قبل از رسیدن مردم و نظامیان چنان وحشتی با پیام امام در دل گرفتند که بدون درگیریپا به فرار گذاشتند که همان اندک مدافعین پاوه در تعقیب انها تلافتی از انها گرفتند
