کربلایی شدن 89
پنجشنبه, ۲۷ مرداد ۱۴۰۱، ۰۵:۵۷ ب.ظ
بسم رب الشهدا هرکه به امام حسین ع دل میسپارد، یعنی دلش از خواست امام مطلع است وپیداست که دلی برای سپردن دارد و دل سپردن هم داردهرکه برای امام حسین ع اشک می‌ریزد،یعنی امام را شناخته است و پیداست که چشمی برای گریستن و اشکی برای ریختن دارد و میداند که اشک و چشمش از ان امامش است هرکه در مصیبت امام حسین ع دلش میشکند و اشکش جاری میشود، پیداست که اهل محبت است؛و میداند که محبت تحفه ای است که به هر کس نمیدهند و هرکه اهل محبت شد، مجذوب امام حسین ع میشود، دیر یا زود، خودآگاه و ناخودآگاه؛چرا که محبت کردن هدیه ای است برای رسیدن به امام و هرکه مجذوب امام حسین ع شود،در حقیقت به ندای هل من ناصر ینصرنی جواب مثبت داده او از جنس امام میشود، متصف به صفات امام میشود؛همراه امام میشود و پیرو امام میشود متخلّق به اخلاق امام حسین ع میشود؛هر که او را ببیند یاد امام میافتد و در دنیا هرکه از جنس امام حسین ع باشد، خریدار پیدا میکند ماندگار میشودهرکه مجذوب امام حسین ع بشود، نشانه ای است برای رستگاری شدن دیگران هرکه با امام حسین ع پیوند بخورد، شهادت روزیش میشود هرکه حسینی شود، در جهان آخرت نیز امام حسین ع سراغش را میگیرد؛ در حلقه یاران امام جای اوست امام پیدایش میکند و رفاقت و شفاعت و همدمی اش را بااو ادامه میدهد.ومگر ممکن است که کسی حسینی باشد و بهشتی نباشد؟ و به او قدرت شفاعت ندهند؟ هر انچه که به دنبالش بروی می یابیش
اما در قصه امام شرط اصلی خواستن امام است بعد اگر تو به جستجویش رفتی امام هدایتت میکند
امام همه را میخواهد اما اندکی از مردم به جستجویش میروند 