عزاداری در اسارت
بسم الله الرحمن الرحیم
عزاداری رزمندگان اسلام برای امام حسین(ع) در اردوگاه‌های بعثی
🔻راهکار اسراء برای روضه‌خوانی در ایام محرم
▪️چنان که از خاطرات و روایت‌های اسراء و رزمندگان دفاع مقدس برمی‌آید، ایام عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) از جاودانه‌ترین روزهای اسارات رزمندگان در اردوگاه‌های بعثی بود.
▪️در کتاب "زندگی و مبارزات "حجت‌الاسلام ابوترابی" درباره عزاداری اسرای دوران دفاع مقدس در اردوگاه‌های رژیم بعث عراق آمده است:
اسراء و رزمندگان همواره بر عزادارای امام حسین(ع) در ماه محرم تأکید داشتند. ابوترابی که مدت زیادی را در اسارت رژیم بعث عراق بود و از این رو به سیدالاسرا معروف شد هم همیشه می‌گفت چیزی که در این تنگنای اسارت می‌تواند دست ما را بگیرد، عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) است.
▪️وی پیش از شروع محرم، طلبه‌ها و مسئولان فرهنگی آسایشگاه‌ها را جمع می‌کرد و از آنها می‌خواست روضه‌خوان‌ها را جمع کنند و تاریخ واقعه کربلا را برای آنها بگویند ولی از تحریف و دروغ نسبت به اهل بیت بپرهیزند. او تأکید داشت مراسم را به گونه‌ای اجرا کنند که عراقی‌ها متوجه نشوند، ولی هرگز دست از عزاداری برندارند و اگر عراقی‌ها اجازه نمی‌دهند دسته جمعی عزاداری شود، دو نفر با هم بنشینند و یکی بخواند و دیگری گریه کند.
▪️او در کتاب فوق درباره حال و هوای عزاداری‌های اسراء و رزمندگان اسلام در اردوگاه‌های رژیم بعث عراق در ماه محرم می‌گوید:
«عزاداری در ماه محرم و على الخصوص تاسوعا و عاشورا بسیار شورانگیز بود. برنامه این طور بود که چند نفر کنار پنجره می‌ایستادند و مواظب آمدن نگهبانان می‌شدند و بقیه عزاداری می‌کردند. بچه‌ها اسیر بودند و غم و اندوه شهادت اباعبدالله(ع) التهاب و شور بیشتری در عزاداری ایجاد می‌کرد و صدای "یا حسین، یا زینب" بچه‌ها بی‌اختیار گاهی تمام فضا را پر می‌کرد.»
