جنگ فرهنگی

بسم الله الرحمن الرحیم

جنگ فرهنگی بنی امیه

📌هرگاه بخواهند ملتی را به استضعاف بکشانند اولین کاری که انجام می‌دهند، این است که فرهنگ آن‌ها را دگرگون می‌سازند.

خلفای بنی‌امیه بسیار فاسد بودند. حالا چطور این فسق و فجور را بپوشانند؟

این طرز فکر را در بین مردم ترویج کردند که اگر ایمان درست باشد و قلب پاک باشد، عمل اهمیتی ندارد.

هر که هر خیانت و ظلمی مرتکب شد، می‌تواند به رحمت خدا امیدوار باشد، این‌ها به این جهت بود که مردم هیچ گونه اعتراضی به دستگاه بنی‌امیه نداشته باشند.

با شیوع این تفکر، گروهی به نام مرجئه به وجود آمدند. می‌گفتند ایمان به خدا به تنهایی کافی است و عمل لازم نیست و هیچ گناهی به ایمان زیان نمی‌رساند. در حالی که این طرز تفکر، مخالف قرآن است.

قرآن هر جا سخن از ایمان به میان می‌آورد، بلافاصله عمل صالح را به دنبال دارد:
"وَ أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ..."

از موارد دیگر، سبّ علی(ع) بود. بنیان‌گذار سبّ علی(ع)، معاویه بود که فرمان داد آن حضرت را بر منابر لعن کنند.

ابن عباس در این باره با وی سخن گفت: معاویه گفت: هرگز از این کار دست برندارم که این وظیفه‌ی دینی است. مگر علی نبود که به پیامبر خیانت نمود،ابوبکر و عمر را ناسزا گفت و عثمان را تنها گذاشت تا به قتل رسید! لذا دست از این سنت برندارم تا پیران بمیرند و کودکان پیر شوند.

این روش در حکومت اموی برقرار بود تا وقتی که عمر بن عبدالعزیز بر سر کار آمد و بجای سب، آیه «إنَّ الله یأمر بالعَدل و الاِحسان» را سنت کرد.

دروغ را شرط بقای خود میدانستند