وقتی با دشمن مخرج مشترک داری
بسم الله الرحمن الرحیم
کمتر بیانیه‌ای در تاریخ سیاسی ایران می‌توان یافت که به مانند بیانیه اخیر میرحسین موسوی مخرج مشترک آمال و مدعاهای منافقین و صهیونیستها و آمریکا و آل‌سعود و داعش و دیگر گروه‌های تروریستی در منطقه باشد. و همچنین، کمتر بیانیه‌ای می‌توان یافت که در عین حال هم علیه ایران و هم علیه اسلام صادر شود.
🔹 این بیانیه مشخصاً یک بیانیه تروریستی است؛ بیانیه‌ای که تمام اقدامات ایران در منطقه علیه تروریسم گروه‌های کوچک و بزرگ مانند جبهه‌النصره و داعش و دولت‌هایی مانند آل سعود و صهیونیستها و آمریکا را زیر سوال می‌برد و آنها را کج‌روی می‌خواند و از دیگر سو، شهدای گرانقدری مانند مدافعان حرم را با سخیف‌ترین الفاظ نکوهش می‌کند. الفاظی که پیش از این غیر از یک بار که از دهان ترامپ خارج شده بود، حتی از سران رژیمی مثل آل سعود نیز صادر نمی‌شد!
🔹این بیانیه با قلب معانی و انتصاب صفات برازنده رژیم صهیونیستی به جمهوری اسلامی و تحریف تاریخ، هیچ مشابهتی با بیانیه‌های سیاسی و حتی بیانیه یک اپوزیسیون سیاسی جمهوری اسلامی ندارد، بلکه ماشه‌ی اتهام را بر سر انسانیت گذاشته و در مقام یک مدافع تمام عیار برای داعشی‌ها و مدافعانش درآمده است.
🔹این بیانیه در دفاع از منافع شمرهای دوران و در نکوهش فداکاری مدافعان حرم آنگاه معنادارتر میشود که بدانیم در سالروز عاشورای حسینی صادر شده و همزمان با دفاع از هتک حرمت این روز در سال ۸۸ توسط برخی حامیان موسوی، در خدمت جانبداری از گروهکی که رسماً دسته هایی با نام شمر هم تشکیل می‌داد درآمده است.
🔹چنین بیانیه‌ای به هیچ صورت نمی‌تواند ذیل دسته‌بندی‌های سیاسی مرسوم جای بگیرد؛ او با این بیانیه ای که برایش نوشتند عیان کرد که حمله به خیمه های عزای امام حسین ع در سال 88 خواست این ملعون بوده البته در جریان فتنه اعمالی را انجام دادند که داعش بعدها همان گونه انجام داد
عاقبت حماقت و تشنگی برای قدرت در میرحسین در این بیانیه دیده میشود
