طلبکار با ایمان

بسم الله الرحمن الرحیم

محمدبن أبی عمیر مردى پارچه فروش بود، ثروتش به دلایلی از دست رفت و نیازمند گردید. وی از ذَریح مُحاربى ده هزار درهم #طلب داشت.
مرد بدهکار که از وضع ابی عمیر اطّلاع یافت، #خانه خود را به ده هزار درهم فروخت و مال را به محمد داد. محمد، مال را دید و پرسید:
این چیست؟ او گفت: این مالى است که از من میخواستى. محمد گفت:
این را از کجا آورده‏اى؟ آیا ارثی به تو رسیده است؟ او گفت: نه؛ محمد پرسید: کسى به تو بخشیده است؟ او پاسخ داد: نه؛ محمد پرسید: مزرعه‏ اى داشتى و فروختى؟ او گفت: نه؛ محمد پرسید: پس از کجا است؟ او گفت:
خانه‏ اى داشتم که در آن زندگى میکردم. آن را #فروختم که #بدهی خود را پرداخت کنم؛ محمد گفت: ای ذَریح از امام #صادق(ع) شنیدم که فرمود:
کسى را براى بدهی، از محلّى که به دنیا آمده بیرون نمی کنند. این پول را برگیر من به آن نیاز ندارم.
به خدا سوگند که اکنون در این حال من نیاز به یک درهم دارم ولى از این پول یک درهم هم وارد منزلم نخواهد شد.

📚شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج3، ص190.