امام زمان عج 624
بسم الله الرحمن الرحیم
💠 آن هنگام که خدا ابلیس را به سجده آدم امر کرد، ابلیس تکبر نموده از خدا خواست که او را از این فرمان معاف داشته در عوض، عبادتی کند که هیچ کس خدا را آن گونه عبادت نکرده باشد!
💠خداوند در پاسخ او فرمود: عبادت آن است که من فرمان میدهم نه آن که تو میخواهی یعنی عبادت، اطاعت فرمان خدا است، و تنها به سجده رفتن و تضرع نمودن عبادت نیست.
💠 نماز و دعا به شرطی عبادت است که در اطاعت از فرمان خدا باشد. امام صادق (ع) فرمودند: به خدا قسم اگر ابلیس پس از نافرمانی وتکبر از اطاعت دستور خدا، به مقدار عمر دنیا بر خدا سجده میکرد، برای او سودی نمی داشت وخدا از او نمی پذیرفت، مگر اینکه او طبق فرمان خدا بر آدم سجده میکرد.
💠وضعیت این امتی که بعد از پیامبرش نافرمانی کرده گمراه شده است نیز چنین است. بعد از ترک گفتن پیشوایی که پیامبر (ص) برای آنها منصوب کرد، خداوند هرگز عملی از آنها را نمی پذیرد ونیکیهای آنها را بالا نمی برد، مگر اینکه از آن جهتی که خدا امر کرده است بیایند وامامی را که خدا به ولایتش امر کرده اطاعت کنند و از بابی که خدا و رسول برای آنها گشوده اند وارد شوند.
💠امام باقر یا امام صادق (ع) فرمودند: خاندانی در بنی اسرائیل بودند که در پی چهل روز عبادت، هر چه از خدا طلب میکردند، خداوند به آنها مرحمت میفرمود.
💠یکی از آنان به عبادتی چهل روزه پرداخت ولی دعای او پذیرفته نشد. به نزد حضرت عیسی شکایت کرد. حضرت عیسی علیه السلام تطهیر نموده نماز خواند. آن گاه به درگاه حق دعا کرد. وحی آمد:"ای عیسی او از غیر دری که باید بیاید به نزد من آمد. او مرا خواند. اما در دلش نسبت به تو تردید داشت. پس اگر (با این حال، آن قدر) مرا بخواند که گردنش قطع شده انگشتانش جدا شود، دعایش را اجابت نخواهم کرد.
💠حضرت عیسی از او پرسید: آیا تو به نبوت من شک داری؟ او اعتراف کرد واز حضرت عیسی تقاضا کرد که برای او دعا کند تا خدا تردید قلبی او را برطرف سازد، عیسی (ع) دعا نموده، خدا توبه او را پذیرفت ودعای او مستجاب شد.
💠رسول خدا (ص) نیز در خطبه غدیریه فرمودند: ای مردم، خدای بزرگ دینش را با امامت علی کامل کرد، پس کسانی که امامت او وجانشینان او از فرزندان من که تا قیامت و حضور در برابر حق میآیند را نپذیرند، اعمالشان در دنیا و آخرت نابود شده در آتش جاودانه خواهند بود.
💠 این مطلب، تعجبی ندارد، زیرا خداوند، قبول زحمات بیست و سه ساله پیامبر در ایام نبوت را نیز به ابلاغ ولایت امیر المومنین (ع) مشروط کرده فرمود: (وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ) اگر وظیفه خود در ابلاغ ولایت علی را انجام ندهی، رسالت خود را انجام نداده ای!
💠و در جای دیگر میفرماید: (مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ کَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عاصِفٍ لا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلی شَیْءٍ) اعمال کسانی که به خدا کافر شدند. به خاکستری میماند که در روز طوفانی با تندبادی شدید، از بین رفته، از کوشش خویش بهره ای نبرند.
💠در روایت حضرت باقر (ع)، منکرین ولایت اهل بیت (ع) مصداق این آیه معرفی شده اند. لذا امام صادق (ع) فرمودند: برای دشمن ما اهل بیت تفاوتی ندارد، چه روزه گرفته نماز بخواند ویا زنا کرده دزدی کند، او در آتش خواهد بود، او در آتش خواهد بود.
💠 در عصر حاضر نیز، آن بابی که هیچ عبادتی جز از طریق ولایت او پذیرفته نیست، وجود مقدس امام زمان (ع) است.
💠در زیارت جامعه، خطاب به این بزرگواران میگوییم: «و بموالاتکم تقبل الطاعة المفترضة». با ولایت شما است که خداوند عبادات واجب را میپذیرد. پس کسی که خدا را از غیر این باب، بندگی کند، خدا از او نخواهد پذیرفت.