سخن زیبا 472
بسم الله الرحمن الرحیم
محبت کنیم، کینه‌ها را فراموش کنیم، و به فکر دیگران باشیم...
در این ماه مبارک و در فریضه روزهدارى باید عقل و قلب خویش را با بدن‌هایمان به کار بگیریم. بر ماست که بیندیشیم و تأمّل کنیم. باید محبت بورزیم و به فکر دیگران باشیم. باید محبت و تأمل را در روزه خود وارد کنیم.
چنین روزهاى ضیافت خداوند است و گرامیداشت انسان. این است شأن انسان و قَدْر او.
این است رمضانى که ماه انس است، و هنگام احساس آلام هم‌نوعان، موسم به فراموشى سپردن کینه‌ها و الفت جامعه، وحدت کلمه و نزدیکى قلب‌ها و برانگیختن دوباره امت. روزه ماه مبارک، با این اوصاف، نخستین گام است براى ساختن امت و ساختن تاریخ.
مهمانی خدا که بپا شد مهمانان باید توجه داشته باشند در این مهمانی باب میل مهمان حضور پیدا کنند تا مانند صاحب خانه شوند تا بیشتر بهرهمند شوند مهربانی و محبت و گذشت و تواضع نه تنها بار را سبک میکند بلکه شور و اشتیاقی بیشتر ببار میاورد و از فرصت نشاط و شادی میتوان استفاده کرد
پس بگذریم تا خوش باشیم محبت کنیم تا ثمر خوشی را ببینیم مهربانی کنیم تا سرحال باشیم تواضع کنیم تا تنها نباشیم
