شهید ابراهیم همت
بسم الله الرحمن الرحیم
شهید حاج محمد ابراهیم همت
به نام خدا نامی که هرگز از وجودم دور نیست وپیوسته با یادش، آرزوی وصالش را در سر داشتم.
سلام بر حسین(ع) سالار شهیدان، اسوه و اسطوره بشریت.
مادرگرامی و همسر مهربانم، پدر و برادران عزیزم درود خدا بر شما باد که هرگز مانع حرکتم در راه خدا نشدید، چقدر شما ها صبورید، خودتان می دانید که من چقدر به شهیدان عشق می ورزیدم، کبوترانی که همیشه در حال پرواز به سوی ملکوت اعلایند. من در پوست خود نمی گنجم، گمشده ای دارم وخویشتن را در قفس محبوس می بینم و می خواهم از قفس به درآیم ، سیمهای خاردار مانعند، من از دنیای ظاهر فریب مادیات وهمه آنچه که از خدا باز میدارد متنفرم.
در طول جنگ برادرانی که در عملیات شهید می شدند، از قبل سیمایشان روحانی و نورانی میشد و هر بیطرفی احساس می کرد که نوبت شهادت آن برادر فرا رسیده است. لیاقت ندارم و معلوم است که هنوز در بند اسارتم، هنوز خالص نشده ام وآلوده ام.
از شروع انقلاب در این راه افتادم وپس از پیروزی انقلاب نیز سپاه را پناهگاه خوبی برای مبارزه یافتم. مثل این که دیگر جنگ با من عجین شده است.
خداوند تا کنون لطف زیادی به این سرپا گنه کرده و توفیق مبارزه در راهش را نصیبم کرده است.
اکنون می روم با دنیایی انتطار، انتظار وصال و رسیدن به معشوق
