پندی زیبا
چهارشنبه, ۱ دی ۱۴۰۰، ۰۸:۴۹ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
زبان گرسنگی در قیامت
🔹روزی لقمان حکیم پسر را گفت: امروز طعام مخور و روزه‌دار و هر چه بر زبان راندى، بنویس. شبانگاه همه آنچه را که نوشتى، بر من بخوان؛ آنگاه روزهات را بگشا و طعام خور.
🔸شبانگاه، پسر هر چه نوشته بود، خواند. دیروقت شد و طعام نتوانست خورد.
🔹روز دوم نیز چنین شد و پسر هیچ طعام نخورد.
🔸روز سوم باز هر چه گفته بود، نوشت و تا نوشته را خواند، آفتاب روز چهارم طلوع کرد و او هیچ طعام نخورد.
🔹روز چهارم، هیچ نگفت.
🔸شب، پدر از او خواست که کاغذها بیاورد و نوشتهها بخواند.
🔹پسر گفت: امروز هیچ نگفتهام تا بخوانم.
🔸لقمان گفت: پس بیا و از این نان که بر سفره است بخور و بدان که روز قیامت، آنان که کم گفتهاند، چنان حال خوشى دارند که اکنون تو دارى.
