کلام معصوم 522

بسم الله الرحمن الرحیم

 

امام باقر علیه السلام:
 اِنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ مِن عِبادِهِ المُؤمِنینَ کُلَّ عَبدٍ دَعّاءٍ فَعَلَیکُم بِالدُّعاءِفِى السَّحَرِ اِلى طُلوعِ الشَّمسِ فَاِنَّها ساعَةٌ تُفْتَحُ فیها اَبوابُ السَّماءِ وَ تُقسَمُ فیهَاالاَرزاقُ وَ تُقضى فیهَا الحَوائِجُ العِظامُ
خداوند عزّوجلّ از میان بندگان مؤمنش ، بنده اى را که بسیار دعا کند ، دوست مى دارد . پس ، همواره در سحرگاهان تا طلوع خورشید دعا کنید ؛ زیرا این وقتى است که در آن ، درهاى آسمان باز مى شود ، و روزى ها تقسیم مى گردد و حاجت هاى بزرگ برآورده مى شود
[کافى ، ج 2، ص 478، ح 9]

برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر  
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد