دست‌نوشته‌های کمیل

بایگانی

کربلایی شدن 12

سه شنبه, ۲۰ مهر ۱۴۰۰، ۱۲:۵۸ ق.ظ

بسم الله الرحمن الرحیم

کربلا؛

 نردبانی است، از قعرِ دَرَک تا عَرشِ برین برای صعود و نزول بشر در زمین ...

آری؛ خداوند کربلا را قرارگاه صعود و نزول آدمیت کرد در زمین، تا هر آن کس که بر عهد خود استوار باشد و بر مدار تسلیم بودن در صراط مستقیم عمل کند تا بالاترین مراتب عرش برین بر اساس استعداد و خلوص و جوهره اش صعود کند...

و هر آن کس که دست در دست شیطان گذارد و با او هم قسم شود در مبارزه با آل الله، تا نهایت عمق چاه دَرَک نزول میکند...

و حسین ( ع ) محور شد برای این صعود و نزول بشر، تا دستگیری کند از مومنین حتی به بهای قطره اشکی در رسای عزای عاشورائیان، و در قعر افکند حتی به جسارت مُفَرّح شدن از تعطیلی مجلس عزای حسین ( ع )...

کربلا؛

 لطف معشوقانه است؛ از جانب معشوق مطلق جهان برای عنایات خاص به عاشقان حقیقی

آری؛ لطفی معشوقانه، که پروردگار در کربلا، در میانه انگشتانِ حبیبش برای مریدان و عاشقان حقیقی اش عیان نمود و آنان را واله و شیدای پَر کشیدن از نشئه زمین و رسیدن به ماوای آسمانی کرد...

و تنها عاشقانش میدانند که آن الطاف خفیه اما عیان شده در کربلا چه لذتی به جان انسان میدهد و چگونه مست پرواز میکند آدم زمینی را در عمق اعظم مصائب...

تا نیاد آن سفر کرده و ذوالفقارش را از نیام بر نکشد و منتقم خون عاشقانِ کربلا نشود، دوباره الطافِ خفیهِ کربلا عیان نمیشود ....

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۰/۰۷/۲۰
داود احمدپور

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی