کربلایی شدن 10
بسم الله الرحمن الرحیم
کربلا
به آدمیت آموخت که اگر فریادِ هیهات من الذله را از عمق جان و ایمان بر سرلوحه سیره زندگی اش حک کند، هرگز طعم تلخ ذلت و شکست را نمیچشد و با این مرام عاشورائی محکوم است به غلبه بر نیروهای اهریمنی...
کربلا؛ داغی سهمگین است،از مصیبتی عظیم در حق انسانیت که پس از انتقام صمصام منتقم آرام میگیرد
آری؛ داغی سهمگین و سوزاننده از اعظم مصائب بشر در جگر آزادگان و مومنان، خروشان و شعله ور است که چرا سید شباب اهل الجنه فغفا قتلوه عطشانا؛ طرحوه عریاناً؛ سحقوه عدواناً...
و خون حسین (ع) میجوشد و آرام نمیگیرد تا فرزندش در کنار کعبه فریاد برآورد: الا یا اهل العالم، انا الصمصام المنتقم، و با ذوالفقار عدالت جدش علی ( ع ) انتقامی سخت دردناک و شکننده از جانیان و قاتلان دشت نینوا بستاند...
و پس آن، آرام میگیرید شراره های این غم سترگ در قلوب مومنان....
کربلا؛
مظهر صبر است، در دریایی از مصائب عظیم که نشان از عمقِ ایمان میدهد در قلوبِ شیعیانِ راستینِ امامِ زمان
آری؛ صبری به وسعت عرش الهی نیاز است با شرح صدری جمیل در قلب مومن تا دریایی از مصائب عظیم و روح خراش را در مقابل دیدگانش مشاهده کند و همچنان مطیع امر پروردگار باشد و شاکر الطاف خفیه او...
و اُم المصائبِ تاریخ انسانیت، حضرت زینب کبری (س) در بزم جهالت و غفلتِ یزید، در موقف اسارت، چه حکیمانه توصیف نمود صبرِ ایمانیِ عاشقانِ حسین (ع) را با کلام قدسی ما رأیتُ الاّ جمیلاً... " هیچ چیز جز زیبایی ندیدم " ...
به راستی که هر آنکس که در آرزوی کربلائی شدن و رسیدن به مقامات عاشورائیست باید در مقام صبر بر مصیبت آزموده و سربلند شود تا جانش آماده پذیرائی ایمانِ حسینی شود....
