کربلایی شدن 7
بسم الله الرحمن الرحیم
کربلا ؛
هجرت است ،از لذتهای ظاهری به لذتهای حقیقی تا نهایت استعداد ....
آری ؛ شرط کربلائی شدن گذشتن و دل کندن (هجرت ) است از تمام لذات ظاهری و زودگذر همچون امنیت ، رفاه ، اهل بیت ، جاه و مقام و .... و رسیدن و سکونت در لذائد حقیقی و مانا همچون فانی شدن در ذات اقدس اله ، درک مقام رضا ، مستغرق شدن در حی و قیومیت و .... معبود ...
و هر آنکس که دل بست به لذت گندم های ری ، ریش سفیدی قوم ، فتانه گی فریبایان ، کیسه های زر و .... حتی اگر به ظاهر ، پای در سرزمین کربلا گذارد ، نه تنها از حقیقتِ کربلا بهره ای نمیبرد ، بلکه شیرینی همان دلبستگی های زود گذر را نیز درک نمیکند ....
و آنانکه دل بریدند از همه تعلقات ظاهری و فریبنده ، هر چند که در کربلا نبودند ( فارق از بُعد زمان و مکان ) ، اما کربلائی شدن در دمشق و دهلاویه و مشهد و مزار شریف و .....
و امان از رنجی که میگذرد بر دل آزاده ای که هجرت کرده در کربلا ، اما به حکم مرادش باید در زمین بماند برای روایتگری و زنده نگاه داشتن آئین کربلا ...
