امام در کلام اهل تسنن
بسم الله الرحمن الرحیم
امام رضا علیه السلام از زبان اهل تسنن:
ابن حجر:
الرضا(ع) اهل علم و فضل و دارای اصل و نسبی بزرگ بود.
یافعی:
امامی بزرگوار و جلیل القدر از دنیا رفت که از سلاله سادات شریف بود؛ ابوالحسن علی #الرضا یکی از ائمه اثنی عشری که دارای مناقبی فراوان است و 'شیعیان امامیه(جعفری) به ایشان منسوب هستند!
ابن حبان:
مرقد الرضا در سناباد بیرون از نوقان است؛ من آنجا را بسیار #زیارت نموده ام! هرگاه که در #طوس هستم و مشکلی برایم پیش می آمد، پس به زیارت قبر علی بن موسی الرضا که صلوات خدا بر جد بزرگوارش و بر او باد، مشرف می شدم و در آنجا از خدا می خواستم که آن مشکل حل شود و سریعا دعایم مستجاب می شد و این امر بارها تکرار شده است. خداوند متعال ما را بر محبت مصطفی صلی الله علیه و آله و اهل بیتش بمیراند!
ابوبکر بن المومل:
همراه امام ابی بکر بن خزیمه(از بزرگان اهل تسنن) و تعدادی از بزرگان به زیارت قبر علی بن موسی الرضا علیه السلام در طوس رفتیم، من دیدم که او (ابن خزیمه) بسیار به #بقعه #احترام گذاشت و در آنجا متواضع بود و تضرع می نمود که این بسیار ما را متعجب کرد!
سمهودی:
علی الرضا پسر موسی الکاظم یگانه دوران بود! بسیار بزرگوار و #ارجمند بود؛ ابومحفوظ معروف کرخی به دست او مسلمان شد!
ابن اثیر:
علی بن موسی الرضا امام شیعیان عصر خودش، #فضائل و #مناقبش آنقدر بسیار است که به شمارش آید! رحمت و رضوان الهی بر او باد.
ذهبی:
أبو الحسن علی الرضا هاشمی نسب و #علوی تبار و اهل مدینه.... از عالمان دین و عالی نسب بود. بی شک او زینت بخش خلافت بود نه خلافت مایه زینت وی!
قرمانی:
#مناقب امام الرضا بسیار بود و افعالش تابع سنت و 'کرامات بسیاری داشت و مشهور بود. او (رضی الله عنه) عابدی شب زنده دار و فراوان #روزه می گرفت؛ در تابستانها بر حصیر می نشست و در زمستان ها بر نمدی پشمین!
نهبانی:
علی الرضا فرزند موسی کاظم یکی از بزرگان ائمه و #چراغ_هدایت امت است؛ از اهل بیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و #معدن_علم و عرفان و کرم و جوانمردی است. بسیار شان و منزلتی عظیم دارد که مشهور است!
زرکلی:
علیّ الرضا ابوالحسن هشتمین امام از ائمه دوازده گانه شیعه و از بزرگان اهل بیت و صاحب فضائل فروان !
___________________
١.عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 7، ص 389.
٢.یافعی، ج 2، ص 10.
٣.ابن حبان، الثقات،ج 8، ص457.
٤.ابن حجر، تهذیب، ج7، ص393.
٥.سمهودی، جواهر العقدین، ص 446.
٦.ابن أثیر، معجم جامع الأصول فی أحادیث الرسول، ج 12 ص 715.
٧.ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج 9 ص 387 و392.
٨.قرمانی، حامد بن یوسف، أخبار الدول وآثار الأول فی التاریخ، ج1، ص 341-344.
۹.نهبانی، جامع کرامات الأولیاء، ج2 ص، 311.
۱۰.زرکلی، الأعلام، ج5 ص26.
