امام زمان عج (455)
بسم الله الرحمن الرحیم
📜علم امام
💠یکی دیگر از کارهای شگفت امام، علم به غیب است. بررسیهایی که تمامی محققین و دانشمندان دینی در فضائل ائمه اطهار (علیهم السلام) انجام داده اند در زمینه مقامات و ولایت ظاهری ایشان در عرصه بشری است وگرنه در مرتبه اعلا و حقیقت و باطن انوار مقدسه، جز خودشان، کسی راه ندارد.
💠حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «ظاهری إمامة و باطنی غیب لا یدرک».
«امامت مقام ظاهری من است و مقامات باطنی من غیبی است که در ک نشدنی است».
« إن أمرناهذا مستور مقنع بالمیثاق من هتکه أذله الله ».
«امر ما پوشیده شده و روی آن قناع و نقاب قرار داده شده و هر کس آنرا هتک کند خداوند ذلیلش کند»
💠حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به کمیل میفرمایند:
«به هوش باش! به راستی که در این جا (سینه ام) دانشی انبوه است. ای کاش حاملانی برای آن پیدا میکردم»
💠آنگاه کمیل از مسئله حقیقت سؤال کرد و حضرت فرمودند:
«ما لک و الحقیقة؟ »
«تو را با حقیقت چه کار است؟ »
وی عرض کرد: «مگر من صاحب سر شما نیستم؟ »
💠حضرت فرمودند:
«بلی، ولکن یرشح” علیک ما یطفح منی».
«هر چند صاحب سر من هستی؛ ولی آنچه از اسرار به تو میرسد، تمی است که در موقع فوران آن دریای اسرار است».
💠امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«لا یحتمله ملک مقرب و لا نبی مرسل ولا مؤمن ممتحن قلت من یحتمله جعلت فداک قال من شئنا یا أبا الصامت قال أبوالصامت فظننت أن لله عبادا هم أفضل من هؤلاء الثلاثة»
«حتی ملک مقرب و نبی مرسل و مومن امتحان شده، مقامات ما را تحمل نمی کند».
💠سوال کردم پس چه کسی تحمل حدیث شما را داراست فدایتان شوم؟ » فرمودند: «هرکه را ما بخواهیم». راوی حدیث میگوید گمان کردم برای خدا بندگانی است که أفضل از این سه گروه هستند».
💠جناب علامه مجلسی در ذیل این حدیث میفرماید:
«مراد از آن بندگان، خود امامان هستند که از آن سه گروه بالاترند».
💠در رابطه با علم امام (علیه السلام) همین مقدار برای ما خلایق بس است که حضرت امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: «و الله لقدأعطینا علم الأولین و الآخرین».«سوگند به خدا که دانش اولین و آخرین به ما عطا شده است».
💠در روایت دیگری میفرمایند:
«و الله إنی لأعلم ما فی السماوات و أعلم ما فی الأرض و أعلم ما فی الدنیا وأعلم ما فی الآخرة».
«سوگند به خدا به راستی که من به آنچه که در آسمانها و زمین است و آن چه که در دنیا و آخرت است آگاه هستم».
💠در واقع هرچه از دانستنیها و علوم غیبی بوده، خدای تعالی به جانشینان خود تعلیم نموده است.
💠حضرت امام رضا (علیه السلام) میفرمایند: «والعرش اسم علم و قدرة... وهم حملۀ علمه».«عرش نام علم و قدرت است و آنان (ائمه اطهار علیهم السلام) حاملان علم او هستند».
💠 امام (ع) به اذن خدا عالم به غیب است. غیب و شهود کائنات نزد وی یکسان میباشد. برای اثبات این مطلب چندین دلیل ارائه میگردد که بخشی از معرفت به نورانیت این بزرگواران را تشکیل می دهد.
💠حضرت امام صادق (ع) میفرمایند:
«لوأذن لنا أن نعلم الناس حالنا عند الله لما احتملتم... العم أیسر- من ذلک إن الإمام وکر للإرادة الله عزوجل لا یشاء إلا من یشاء الله ».
اگر به ما اجازه داده شود که جایگاهمان را نزد خدا به مردم بگوییم، تحمل نمی کنید. علم کم ترین و آسان ترین آنهاست. همانا امام (ع) آشیانه و جایگاه اراده خدای تبارک است.
💠حضرت امام صادق (ع) فرمودند:
«ویحک إنی لأعلم ما فی أصلاب الرجال و أرحام النساء ویحکم وسعوا صدورکم ولتبصر أعینکم ولتع قلوبکم فنحن حجه الله تعالی فی خلقه».
«وای بر شما! من از آنچه که در صلب مردان و رحم زنان است خبر دارم. وای بر شما! سینه هایتان را گسترش دهید، چشمانتان را باز کنید و دل هایتان را پذیرا نمایید. ما حجت خدای متعال در میان بندگانش هستیم».
💠چنین علمی از همان دوران اولیه شکل گیری اجسام مقدسشان در رحم مادر توسط خدای تعالی نهادینه میشود.