کلام حق (179)
بسم الله الرحمن الرحیم
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى أَهْلِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛ (نور:27.)
اى کسانى که ایمان آورده اید! در خانه هایى غیر از خانه خود، وارد نشوید، تا اینکه اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید؛ این، براى شما بهتر است؛ شاید متذکّر شوید.
خانه ای که می‌خواهی وارد آن بشوی- و لو اینکه خانة محرم تو است- سریع داخل نرو. در بزن و اجازه بگیر و برو داخل؛ هر چند خانه پدر تو یا خانه مادر یا خانه فرزند تو است. خانة دوست و آشنا و فامیل دور که صد در صد باید اجازه بگیری و داخل شوی؛ حتی محارم مثل خانه خاله ، خانه عمه ، خانه خواهر تو باشد، حق نداری تند سر خود را پایین بیندازی و بروی داخل. در بزن و اجازه بگیر؛ اگر اجازه دادند، برو.
یک شخصی عرض کرد: «یا رسول الله! من به خانة مادرم می خواهم بروم، آیا باید اجازه بگیرم و بعد، داخل خانه بروم؟» حضرت فرمودند: «آیا اگر بدون اطلاع وارد شدی و سر تا پای او لخت بود، دوست داری در این حالت، او را ببینی؟» عرض کرد: «نه یا رسول الله! دوست ندارم». فرمود: «پس اجازه بگیر»
(مجمع البیان ، ج7، ص 213.)
❇️ ببینید شرع مقدس، حساب کجاها را می کند و به ما دستور می دهد؛ ولکن چه کسی عمل می کند؟
حضرت آیت الله استاد ناصری (حفظه الله)
