فن بیان و روایتگری 32
بسم الله الرحمن الرحیم
راوی باید بتواند مخاطب را به پایه‌ای از معرفت برساند که او بتواند با عبور از لایه‌های مختلف حوادث جنگ حقایق زمان جنگ را به خوبی مشاهده بکند از لایه‌های گذر زمان و اختلافات فرهنگی و خیلی مسائل دیگر بگذرد و بفهمد تا مشاهده کند به معنای اینکه شاهدی از حق در قلب مخاطب شما جلوه کند طوری که صحنه را بفهمد تا نفهمد نمی‌تواند تصویر سازی کند تصویرسازی باعث می شود که در مخاطب حس و حال خاصی به وجود بیاید این حس حال می تواند پشتوانه عمل بشود و تکرار این عمل صفاتی در مخاطب به وجود می‌آورد معرفت پایه ای است برای اینکه انسان مشاهده بکند با معرفت یافتن به مشاهده کردن ممکن می شود
ما روزانه با خیلی حرفها و تصویرها روبرو میشویم فقط انهایی را که می فهمیم را تصویر سازی میکنیم
ما چه باید بگوییم و چگونه باید بگوییم یک راوی به مهمترین نکته در رابطه با روایت گری اش باید توجه کند مخاطب شناسی است مخاطبان ما به سه دسته تقسیم می شود
۱_عام _ این جماعت عامه مردم را شامل می شود نیازی نیست برای اینها از جزئیات گفته شود این جماعت پیرمردها و پیرزنها و کارگرها که از سطح سواد و تحلیل مناسب برخوردار نیستند فلذا باید به اندازه حوصله آنها و قدرت برداشت آنها صحبت کرد هم زمان را دقت توجه داشت و هم مطالب را
این جماعت به قصه ها و روایت های شیرین راضی هستند اینها با همین مطالب الگو گیری می کنند و پیروی می کنند
۲_گروه دوم گروه خاص هستند یعنی گروهی که اهل تحصیلات هستند مثل دانشجویان طلاب دانش آموزان مقطع متوسطه و و تحصیل کرده های عالی برای این جماعت تفصیلی تر مفصل تر باید بیان شود می توان جزئیات راهم گفت چون می توانند بحث را در حین گوش کردن تعقیب کنند تحلیل کنند و تصویر سازی کنند تا معرفت پیدا کرده الگو بگیرند
گروه سوم اخص هستند یعنی گروهی مثل کودکان دانش آموزان اینها تحمل مطالب زیاد را ندارد راوی باید خودش را نسبت به سن این مخاطب پایین بیاورد و با زبان کودکانه با آنها صحبت کند مدت روایت نباید از ده دقیقه یا ۱۵ دقیقه بیشتر شود در طول روایتگری مرتب با سوالاتی آنها را برای فعال بودن در شنیدن هوشیار شان کند
ما مکلف شدیم به قدر فهم و عقل مردم و به فراخور دریافت مردم برای آنها صحبت کنیم
