ضرب المثل (33
بسم الله الرحمن الرحیم
چپُق کسی را چاق کردن!!
در مراسم سَربُری مرسوم در دوران قاجار، بعد از غذا نوبت به قلیان یا چپق بود
«چُپُق» همان پیپ فرنگی است. با این تفاوت که دسته‌اش بسیار بلندتر و کاسه‌اش بزرگتر است. توتون بیشتری نیاز داشته و کشیدنش با توجه به حجم توتون مهارتی خاص می خواهد و گیرایی عجیب و شدیدی دارد.
آنگونه که با یک کام ممکن است فرد ناشی را بیهوش کند.
القصه!
فرد محکوم وقتی غذایش را تمام می کرد یکی از فرّاشان چپقی را برایش روشن کرده و اصطلاحاً چاق (= روبره ، آماده ، بی عیب ، کامل) می کرد. محکوم مییبایست دست کم یک کام از این چپق بگیرد و اگر دودی نبود همین یک کام او را به سرفه و سرگیجه می انداخت و موجبات خنده حضار را جور می کرد.
بعد از این مرحله میرغضب با شمشیر و پیش بند چرمی و سینی و لگن منتظر فرمان شاه بود تا سر محکوم را بیندازد.
حالا وقتی کسی موجبات مجازات فردی را مهیا سازد و یا موجب استخفاف و تنبیه شدنش بشود می گویند:
« چپق فلانی رو چاق کرد!» یا وقتی فردی بخواهد کسی را تهدید نماید که او را به بلایی دچار خواهد کرد می گوید:« یه چپقی برات چاق کنم که خودت کیف کنی!» یا برای تهیج فردی برای مبارزه با فرد دیگر می گویند: « چپقش رو چاق کن».
