سخن زیبا (274)
بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی خدا هستی رو خلق کرد. وقتی ستارگان رو در آسمان گذاشت، گفت: عالیه.
وقتی کوه ها، اقیانوس ها، غروب رو خلق کرد، گفت: عالیه.
وقتی حیوانات، شیر، کرکس، پروانه رو خلق کرد، گفت: عالیه.
اما وقتی تو رو آفرید ، وقتی دید چقدر با شکوه، قدرتمند، جذاب، با استعدادی، بهت نگاهی انداخت و گفت: این یکی فوق العادست.
به منظومه ی خورشیدی نگفت فوق العاده.
به کوه های با صلابت نگفت فوق العاده.
تنها باری که از این واژه استفاده کرد برای خلقت تو بود.
درکتاب مقدس ازت به عنوان شاهکار پروردگار نام برده شده.
وقتی خالق این دنیا از شما به عنوان موجودی فوق العاده نام می بره، وقتی خالق این جهان میگه خیلی خوبی، معنیش اینه به شکل دیوانه کننده ای فوق العاده ای.
پس فکر کن فرق تو با سایر مخلوقات در کجاست که فوق العاده شده ای ؟
پس از فکر کردن به تغییرات کوچک و چیزهایی که ندارین دوری کنین.
به اینکه چیزهای کافی تو زندگیم ندارم، نمیتونم کارهای که بقیه میکنن رو انجام بدم، فکر نکن.
تو فوق العاده ای .ذهنت رو مدیریت کن
از انچه داری حداکثر استفاده را ببر
