حکایت زیبا (361)
بسم الله الرحمن الرحیم
👈 چگونه ایرانیان، مغولان را از ایران بیرون ڪردند
و ایران را آزاد ساختند؟
♦️ صدوبیست سال مغولها هر چه خواستند در ایران ڪردند.
جنایتے نبود ڪه از آن چشم پوشیده باشند.
از ڪشتن صدهزار نفر در یک روز گرفته
تا تجاوز و غارت، برخے از قبایل
مغولها پس از فتح ایران ساڪن خراسان شدند
ولے چون بیابانگرد بودند در شهرها زندگے نمی‌ڪردند.
♦️ مغولها همه حقے داشتند
مغولان مجاز بودند هر ڪه را خواستند بڪشند
به هر ڪه خواستند تجاوز ڪنند
و هر چه را خواستند غارت ڪنند.
ایرانیان برایشان برده نبودند احشام بودند
♦️ در تاریخ دوره مغول همه‌چیز باورنڪردنے است.
چنان یاسے میان مردم ایران وجود میداشته ڪه
حتے در برابر ڪشتن خودشان هم مقاومت نمی‌ڪردند.
♦️ ابن اثیر می‌نویسد:
یک مغول در صحرایے به هفده نفر رسید
و خواست همه را با طناب ببندد و بڪشد.
هیچڪس جرات نڪرد مقاومت ڪند
جز یک نفر ڪه او را ڪشت
♦️ داستان از روستاے باشتین و دو برادر ڪه همسایه بودند شروع می‌شود.
چند مغول بیابانگرد به خانهٔ این دو می‌روند
و زنان و دخترانشان را طلب می‌ڪنند
بر خلاف 120سال قبلش دو برادر مقاومت می‌ڪنند
و مغولان را می‌ڪشند مردم باشتین اول می‌ترسند
ولے مرد شجاعے به نام عبدالرزاق دعوت بایستادگے میڪند
♦️ خبر به قریه‌هاے اطراف می‌رسد.
حاڪم سبزوار مامورانے را می‌فرستد
تا دو برادر را دستگیر ڪنند.
عبدالرزاق با ڪمک مردم روستا ماموران را می‌ڪشد.
در نهایت حاڪم سبزوار سپاهے چندصدنفره را به باشتین می‌فرستد
ولے حالا خیلی‌ها جرأت مقاومت می‌ڪنند.
عبدالرزاق فرمانده قیام می‌شود.
در چند روستا مردم مغولان را می‌ڪشند
و خبرهاے مغول‌ڪشے ڪم‌ڪم زیاد می‌شود.
عبدالرزاق نام سربداران بر سپاهیان از جان گذشته‌اش می‌گذارد.
♦️ فوج‌فوج مردمان به‌ستوه آمده از ستم مغولها
به باشتین می‌روند تا به عبدالرزاق بپیوندند
و در برابر سپاه ارغونشاه [حاکم سبزوار] بایستند
عبدالرزاق بر ارغونشاه پیروز می‌شود و سبزوار فتح می‌گردد.
♦️ پس از صد و بیست سال ایرانیان بر مغولها پیروز می‌شوند.
آن روز حتماً پرشڪوه بوده است!
♦️ طغای‌تیمور ایلخان مغول یک ایلچے مغول را می‌فرستد
تا سربداران از او اطاعت ڪنند.
سربداران او را می‌ڪشند
و از طغای‌تیمور می‌خواهند ڪه اطاعت ڪند
سربداران به جنگ می‌روند و طغاے تیمور را شڪست می‌دهند و این نقطهٔ پایان ایلخانان مغول است
هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
هم رونق زمان شما نیز بگذرد
باد خزان نڪبت ایام ناگهان
بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد
آن ڪس ڪه اسب داشت،
غبارش فرونشست
باد سُم خران شما نیز بگذرد
در مملڪت ڪه غرش شیران
گذشت و رفت
این عوعو سگان شما نیز بگذرد...
