امام زمان عج (282)

بسم الله الرحمن الرحیم

‌کیفیت انتقال منصب امامت، از امام قبل به امام بعد

🔺بدیهی و ضروریست، با درگذشت کسی که در بالاترین جایگاه عالَم وجود، و والاترین مقام و منصب الهی قرار داشته، آن که بعد از او از چنین درجه ای برخودار باشد، در جای خالی او قرار گیرد، و عهده دار منصب و مقام والای امامت و هدایت انسان گردد.

🔺یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام در این زمینه از حضرتش سؤال نموده است. به حدیث شریف ذیل توجه فرمایید:
«عَنْ عَلِی ّ بْنِ أَسْباطٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحابِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ علیه السلام قالَ: قُلْتُ لَهُ: أَلإِمامُ مَتی یعْرِفُ إِمامَتَهُ وَینْتَهِی اْلأَمْرُ إِلَیهِ؟ قالَ علیه السلام: فِی آخَرِ دَقِیقَةٍ مِنْ حَیاةِ اْلأَوَّلِ»؛
«یکی از اصحاب می‌گوید، به امام صادق علیه السلام عرض کردم: چه زمانی امام علیه السلام متوجه می‌شود که به مقام امامت رسیده است؟ حضرت علیه السلام فرمودند: در آخرین لحظه و دقیقه زندگی امام پیشین علیه السلام بار این رسالت را به عهده می‌گیرد».

◀️امام پیشین علیه السلام به امر خدا امام بعد را معرفی می‌کند.
 
🔺از مباحث گذشته روشن شد، شناخت و انتخاب امام علیه السلام کار آسانی نیست و از عهده مردم خارج بوده و باید از جانب حضرت حق باشد. بنابراین هر امامی به فرمان خداوند و تنها براساس تکلیف و عهد و پیمان الهی، نه بر پایه خویشاوندی و غیره، این امانت؛ یعنی مقام امامت را به امام بعدی واگذار کرده، و او را به مردم و شیعیانش معرفی می‌نماید. به یک حدیث از مروّج مکتب شیعه در این زمینه به عنوان نمونه اشاره، و بقیه احادیث باب را ارجاع می‌دهیم.

🔺امام صادق علیه السلام فرمودند:
«لایمُوتُ اْلإِمامُ حَتّی یعْلَمَ مَنْ یکُونُ مِنْ بَعْدِهِ فَیوصِی إِلَیهِ »؛

«امام علیه السلام نمی میرد تا این که امام بعد از خود را بشناسد و به او وصیت کند». (و او را معرفی کند).