شهید حسن باقری (64)

بسم الله الرحمن الرحیم

مادر در توصیف فرزند شهیدش می گوید:

عاشق شهادت بود. همیشه می گفت: مادر فقط دعا کن من شهید شوم اگر من بمانم فردای قیامت در مقابل مادران شهدا نمی توانم سر بلند کنم من هم می‌گفتم: من دعای امام را تکرار می‌کنم که می‌فرمود: "ان شا‌الله که پیروز شوید". زیاد برای مرخصی نمی ماند هر بار که دلتنگی می کردیم می گفت: شما دوست داری که من اینجا باشم و بچه های مردم مثل برگ خزان روی زمین بریزند. هیچ وقت راجع به کارش در جبهه صحبت نمی کرد درباره دیدارهایش با امام هم صحبت نمی کرد. هر بار که راجع به کارش در جبهه می پرسیدم می گفت: هی هستیم کنار بچه ها می پلکیم...

 نام "حسن باقری" را خودش در جبهه انتخاب کرد. یک اسم مستعار است و من چندان از آن اطلاعی ندارم اما حسن از حُسن خلق می آید و واقعا غلامحسین حُسن خلق داشت، باقر هم لقب امام پنجم است به معنای شکافنده علم و غلامحسین از وقتی دست راست و چپ خودش را شناخت دنبال تحقیق و علم بود. شاید خداوند عالم این را به دلش انداخته است که این اسم و فامیل را برای خودش انتخاب کند."