گناهی که به امام ربطش دادند
بسم الله الرحمن الرحیم
بلاهای عمومی نتیجه نافرمانی از امام جامعه می باشد
امام علی بن ابیطالب در اغازاین خطبه121،به گروه خوارج که حکمیت را بر امام تحمیل نمودند و در نهایت فریب و شکست خوردند و تقصیر شکست را بر گردن امام انداختند واز امام خواستند که توبه کند
امام می فرماید؛ این شکست مفتضحانه در برابر معاویه و عمرو عاص،جزا و مجازات عملکرد خودتان است که گوش به حرف ام ندادید و شعار عوام فریبانه لا حکم الا الله دادید و سلامت ولی و نان مردم را به این سازش گره زدند
عجب ؛تاریخ تکرار شده در زمان ما هم چندین سال در فضای جامعه تبلیغ کردند ریشه مشکلات رهبری است که مانع توافق با آمریکاست واگر رهبری بگذارد با غرب به توافقی برسیم ایران را گل وسنبل می کنیم وبا نتیجه توافق هسته ای ،میوه گلابی می چینیم
متاسفانه از این حکمیت تحمیلی جز خسارت برای ملت هیچ محصولی نداده است
بلی این جزا و پاداش کسانی هست که هیچ توجهی به شروط نه گانه رهبری نداشتند
و اطاعت نکردن از امام و رهبری صالح جامعه اثر وضعی ان،بلاهای بی درمان در جامعه اسلامی است که داروی ان فقط پیروی از رهبر و امام جامعه است
براى پى بردن به عمق محتواى خطبه، قبلًا باید نگاهى به شأن ورود آن کرد. این سخن مربوط به جنگ «صفّین» است که امام علیه السلام مردم را از تسلیم در برابر قبول پیشنهاد «حکمیّت» نهى کرده بود و سپس آنها را به قبول آن دعوت کرد، ماجرا از این قرار بود، که «عمروعاص» در آستانه شکست لشکر شام، حیله اى اندیشید و دستور داد قرآن ها را بر سر نیزه ها کنند واصحاب و یاران على علیه السلام را دعوت به «حکمیّت قرآن» کنند؛ گروه زیادى از ساده لوحان فریب خورده، دست از جنگ برداشتند، پیشنهاد شامیان را پذیرفتند و براى بررسى حکم قرآن درباره سرنوشت جنگ، اصرار نمودند، که یک نفر از لشکر امام به عنوان «حکمیّت» پذیرفته شود و یک نفر از لشکر شام حتّى امام را تهدید کردند که: «إنْ لَمْ تَفْعَلْ قَتَلْنَاکَ کَمَا قَتَلْنا عُثْمَانَ؛ اگر این پیشنهاد را عمل نکنى تو را مى کشیم همان گونه که عثمان را کشتیم».