امام زمان عج (257)

بسم الله الرحمن الرحیم

🔷‌اطاعت از امام عین اطاعت از خداست. این دو حقیقت از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و جدا ناپذیرند زیرا امام حجت خداست و اراده ای مستقل از اراده الهی ندارد؛ به همین جهت امیر المومنین علیه السلام فرمود: «مَنْ أَطَاعَ إِمَامَهُ‏ فَقَدْ أَطَاعَ‏ رَبَّهُ‏؛ هر کس از امامش اطاعت کند بدون شک از پروردگارش اطاعت کرده است.»[۱].

🔷 آنان که حقیقت وجود امام را بشناسند و او را از اعماق جان به عنوان خلیفه و حجت خدا باور کنند در مقابل او به مرتبه ای از تبعیت و اطاعت می رسند که دیگر هیچ میل و رغبتی از ناحیه خویش ندارند بلکه گویا فانی در اراده امام هستند و هر آنچه او طلب کند اینان عمل می نمایند.

🔷امام صادق علیه السلام فرمود به سلمان، سلمان فارسی نگوئید بلکه «سلمانی محمدی» بگوئید به سه دلیل؛ دلیل اول این است که سلمان «تمایلات نفسانی خود را فدای خواسته های علی علیه السلام نمود»؛[۲] گویا سلمان هوای نفس نداشت بلکه هوای علی داشت! این یعنی اوج تبعیت و اطاعت از امام. آری شبیه این تصویر در خصوص اصحاب قائم (عج) نیز وارد شده است. امام صادق علیه السلام مى‏فرماید: «اطاعت آنان از امام، بیشتر از فرمانبرى کنیز در برابر مولایش است.»[۳]

پی نوشتها:
[۱] غرر الحکم، ص ۶۳۲.
[۲] بحار الانوار، ج ۲۲، ص ۳۲۷.
[۳] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.