دستنوشته های کمیل (183)

بسم الله الرحمن الرحیم

بهتر است باور کنیم قبل‌از خلقت آدم،دشمـن او یعنی ابلیــس به دنیــا آمده است،

و ما درطــول زندگـــے در حال نبرد با دشمــن خود هستیـم.

بی‌خبری از وجود دشمــن، دشمنــان ما را با ما مهربان نمی‌ڪند.

و فرار از دشمن، ما را نجــات نمی‌دهــد.

اعتماد کردن به شیطان یعنی شکست خود را رقم زدن است

  توجه کنیم که شیطان بخاطر دشمنیش با انسان از درگاه خدا ترد شده است

پس خدا را رها نکنیم به شیطان امید نبندیم در ضمن شیطان نه خسته میشود نه نا امید و نه خواب دارد

پس در پناه گاه خداست که امنیت داریم

احساس امنیت از شر شیطان یعنی اسارت در دام شیطان

فقط با پناه بر خدا  باید بایستیــم و مبارزه ڪنیم تا پیــروز شویــم.