تذکر 1
بسم الله الرحمن الرحیم
🔹امروز که به توقف اجرای پروتکل الحاقی رسیده‌ایم، آمریکا و اروپا بر سر یک دوراهی قرار گرفته‌اند که هر کدام را انتخاب کنند برای ما «بُرد قطعی» و برای حریف «باخت حتمی» خواهد بود. اگر تحریم‌ها را لغو کنند، شکست سنگینی به حریف تحمیل کرده‌ایم و اگر لغو نکنند، امتیازاتی را که تقدیم‌شان کرده بودیم، پس می‌گیریم.
🔹دیروز تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس، زبان به اعتراض گشودند و این توافق را با آنچه در مصوبه آمده بود، مغایر می‌دانستند. در توافق یادشده ضمن تاکید بر توقف اجرای پروتکل، آمده بود «ایران به مدت ۳ ماه اطلاعات برخی فعالیت‌ها و تجهیزات نظارتی را ضبط کرده و نزد خود نگاه خواهد داشت».
🔸گنجاندن این بند در توافق مانعی در مسیر اجرای مصوبه مجلس نیست، چرا که خودداری ایران از اجرای پروتکل الحاقی به ۳ ماه بعد موکول نشده، بلکه ما به کاهش تعهدات‌مان ادامه می‌دادیم و اگر طی ۳ ماه آینده همه تحریم‌ها را لغو کردند، به تعهدات‌مان باز می‌گشتیم.
🔸اختلاف پیش‌آمده به آسانی قابل حل بود و به این حجم از اعتراض علنی نیازی نداشت. خودداری ایران از اجرای پروتکل الحاقی یکی از دستاوردهای بزرگ ما در چالش هسته‌ای نزدیک به دو دهه است.
🔸گله دوستانه‌ای از نمایندگان معترض در میان است! و آن اینکه توافق مورد اشاره اگرچه امضای رئیس سازمان انرژی اتمی را در پای خود دارد ولی باید می‌دانستند که مسئله‌ای با این اهمیت نمی‌تواند بدون دخالت و نظر شورای عالی امنیت ملی تهیه شده باشد.
اگر حرکت انقلابی مجلس نبود دولت تحقیر ساز برای ملت ورق تهدید امیزی به نفع امریکا رو میکرد
اصلاحات با هوچیگری تا به امروز پیش رفته باید مقابل او محکم ایستاد تا چهره دروغینش رو شود
