امام زمان عج (167)
بسم الله الرحمن الرحیم
افزونى عشق و یقین
«لَوْ تَطَاوَلَتِ الدُّهُورُ وَ تَمَادَّتِ الْأَعْمَارُ لَمْ أَزْدَدْ فِیکَ إِلَّا یقِیناً وَ لَکَ إِلَّا حُبّاً»
«اگر تا رسیدن من به دوران وصال روزگاری طولانی در پیش باشد، گردش ایام تنها موجب فزونی یقین و محبت من نسبت به تو میشود.»
وصال امام منوط به برداشتن پرده های است که حاصل غفلت و تنبلی و گناه و جهل وزیاده خواهی بین من و امام قرار گرفته است باید کنار برود ممکن میشود پرده را کنار بزن تا امام را ببینی
انسانى که زندگى خود را در حریم ولایت امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه سپرى کند مهر و شوقى روز افزون دارد.
در گذر ایام عاشق‌تر،راسخ‌تر و ثابت قدم‌تر مى‌گردد و حتى زمانى که توجه ظاهرى امام عجل‌الله‌تعالی‌فرجه نسبت به او با تأخیر صورت گیرد،دچار شک و تردید نمى‌شود.
اگر در گذر زمان محبتمان نسبت به حضرت افزون نشده و تردید بر وجودمان حاکم گردد، عاشق صادق نیستیم.
گر بَرکنَم دل از تو و بردارم از تو مهر
آن مهر بر که افکنم و دل کجا برم...
زیارت سرداب، المزار، ص ٢٠٦
