امام زمان (148)

بسم الله الرحمن الرحیم

معرفت مهدوی

اصل وجود امام در میان مردم برکت است.امام باقر علیه السلام می فرمایند:"به درستی که خداوند به واسطه ی یک مومن حقیقی،نابودی را از قریه ای برمی دارد."

اگر امام مهدی نبود اوضاع و احوال هستی،هرگز چنین نبود؛نه آب شیرینی پیدا می شد تا انسان بنوشد و نه هوای سالمی که استنشاق کند.روزی ها هم این طور بر اهل زمین سرازیر نمی شد.

وجود ایشان در کل هستی است که اینچنین بلاها را نگه داشته است.چرا که او صاحب الزمان است

اسم حجت امام،پراکندگی و تشتت ها را جمع می کند و اگر به اشیا حاکم نباشد،تمام اجزای آن ها از هم می پاشد.

الان اگر آسمان و زمین و هر آنچه در آن هاست،هر کدام کار خود را می کند،اگر اجزای بدن ما پیوسته در حال فعالیت و تغییرند،همه به سبب وجود امام در گرفتن فیض از خداوند و رساندن به موجودات است(ایصال فیض)

این امام است که خدا بواسطه او ما را مورد رحمت خود قرار میدهد

گرفتن و رساندن فیض به صورت علی الدوام و همیشگی است و "اگر نازی کند،در هم فرو ریزند قالب ها"

امام به اذن خدا اگر یک آن از هستی نظر بردارد،فیض از همه چیز منقطع می شود و حتی آسمان و زمین هم از هم می پاشد.

تا جهان هست،حجت هم هست.هستی بدون امام ممکن نیست