امام زمان عج (144)

بسم الله الرحمن الرحیم

معرفت مهدوی

وقتی پرده می گذاریم،یعنی رابطه ی چندان خوبی با نور مستقیم خورشید نداریم؛چون محدود هستیم و ضیق وجودی داریم و اگر اندکی بیشتر با این چشم محدودمان به او نگاه کنیم،کور می شویم.

یعنی چون محدودیم،از او کناره می گیریم؛نه فقط به خاطر این که او قوی است.بلکه به خاطر این که ظرفیت ما کم است و تحمل این همه نور را ندارد.

خورشید این طور نیست که بگوید:حالا که محدودی،من هم غروب می کنم!

او آن قدر مهربان است که با وجود پرده ها و محدودیت ها سعی می کند از هر روزنه ای که شده،نور خود را برساند.

اصل وجود امام در میان مردم برکت است.امام باقر علیه السلام می فرمایند:"به درستی که خداوند به واسطه ی یک مومن حقیقی،نابودی را از قریه ای برمی دارد."

اگر امام مهدی علیه السلام نبود اوضاع و احوال هستی،هرگز چنین نبود؛نه آب شیرینی پیدا می شد تا انسان بنوشد و نه هوای سالمی که استنشاق کند.روزی ها هم این طور بر اهل زمین سرازیر نمی شد.

وجود ایشان در کل هستی است که اینچنین بلاها را نگه داشته است.

انها که خود را وقف حقیقی امام کرده اند واسطه فیض  امام بین مردم هستند بخشی از بلاهای احتمالی با دعای ایشان دفع میشود خدا بخاطر ایشان دعاها را اجابت میکند وقف امام شویم تا هم سعادتمند و ارامش پیدا کنیم جهان هستی نیاز دارد به امام نزدیک شویم