امام زمان عج (133)

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا بقیه الله

معرفت مهدوی

یکی از زیبایی های رابطه ی مادر خیر خواه و فرزند این است که اگر فرزند از دامن مادر کنار برود و قدمی از مسیر درست منحرف شود،ممکن است که به ظاهر آسیبی به خود مادر نرسد اما او دیگر شب و روز ندارد و مدام گریان،محزون و نگران است!

اکنون به سِرِّ سخنان امام زمان در توقیعشان پی می بریم که می فرمایند:
"من محزونم برای شما،من غم دارم اما برای شما..."

چرا امام برای ما محزون است؟!در حالی که ظاهرا به ما احتیاج ندارد و ما هم قدرت اسیب زدن به او را نداریم چرا امام دغدغه ما را دارد

خدا تمام کمالات را به او داده است و او چیزی کم ندارد؛پس چرا این قدر برای امتش غمگین است؟

چون امام،ما را از وجود خود می داند؛فرزندانی می داند که از او دور شده ایم...

حق حیات ما بر فرزند فقط جسم است؛در حالی که امام بر ما حق جسم،وجود،روح،حیات و حق نزول و صعود دارد.

امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:"امام،امانتداری است همراه و رفیق و پدریست خیرخواه و برادریست مهربان و پناهگاهیست برای بندگان."