امام زمان عج (101)

 

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا بقیه عج

اضطرار فرج

با دعا فرج زودتر تحقق می یابد...

وقتی به برخی کسان گفته می شود: برای ظهور حضرت مهدی دعا کنید می گویند: هر وقت خدا بخواهد، امام ظهور خواهند کرد! گروهی نیز با ناامیدی اظهار می کنند، به این زودی ها امام نخواهند آمد!!!

باید گفت:

اولا، بر اساس روایات، ائمه اطهار بارها شیعیان را به دعا برای تعجیل فرج فراخوانده اند و خواست و دعای مردم را در این امر کاملا مؤثر دانسته اند.

در مورد لزوم دعا برای تعجیل فرج و نقش دعا در زودتر فرارسیدن ظهور، حضرت امام جعفر صادق( ع )فرمودند:

و قتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد، چهل روز به درگاه خدا گریه و ناله کردند. خدای متعال به موسی و هارون وحی فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهند و این در حالی بود که از ۴۰۰ سال، ۱۷۰ سال باقی مانده بود، خداوند، به دعای بنی اسرائیل، از آن ۱۷۰ سال صرف نظر کرد

آن گاه امام ششم علیه السلام فرمودند:((اگر شما شیعیان نیز چنین تضرع و زاری کنید و (فرج ما را بخواهید)، خداوند فرج ما را می رساند؛ ولی اگر دست روی دست بگذارید (و بی اعتنا بمانید)، وقتی کار به نهایت رسید، گشایش فرا می رسد))

سید محمد تقی موسوی اصفهانی با استناد به این حدیث می گوید:

آنچه از روایات به دست می آید ظاهرا این است که وقت ظهور امام زمان (عج) از امور بدائیه است که امکان پیش و پس افتادنش هست.

آن عالم پرشور در بخش دیگری از کتاب خویش می نویسد:

ادریس پیامبر نیز-وقتی مورد سوء قصد حکومت طغیانگر زمان خویش قرار گرفت- از میان مردم غایب شد. در دوران غیبت او، پیروانش که در نهایت سختی و شدت قرار داشتند تصمیم گرفتند در پیشگاه خدا توبه آرند. این بازگشت و پشیمانی واقعی باعث شد که خداوند دوران غیبت او را پایان بخشد. ادریس ظاهر شد و حاکم ستمگر در برابر او به ذلت افتاد و مردم نیز مطیع او شدند.

به همین سان، اگر مردم زمان غیبت به صورت دسته جمعی توبه کنند و قصد یاری امام نمایند، امید آن می رود که خداوند طومار غیبت را در هم پیچد و آن بزرگوار را ظاهرکند.

مرحوم فقیه ایمانی هم می گوید:

از اخبار و فقرات ادعیه و زیارات بسیاری استفاده می شود که امر ظهور آن حضرت، در اصل وقوعش، یک وعدهای تخلف ناپذیر الهی است؛ ولی زمان وقوع آن از امور بدائیه و قابل تعجیل و تأخیر است. نیز از بعضی اخبار به دست می آید که دعای مؤمنان -هنگامی که با شرایط و آدابش انجام شود- تأثیر به سزایی در تعجیل فرج خواهدداشت.

تشویق ائمه به دعا برای تسریع فرج بیانگر آن است که حصول فرج و فرارسیدن ظهور، دارای یک زمان تعیین شده و غیر قابل تغییر نیست. به عبارت دیگر، می توان با دعا فرج را جلو انداخت؛ چنان که بارها یاد کردیم.

درست است که غیبت از اسرار الهی است و ظهور نیز به قطع و یقین رخ خواهد داد؛ اما زمان ظهور ممکن است جلو انداخته شود یا به تعویق افتد. اعتقاد به این حقیقت برای شیعیان که در اصول اعتقادی خویش به اصل «بدا» و تغییر یافتن مقدرات الهی معتقدند ممکن و توجیه پذیر است.

مرحوم علامه ی مجلسی در شرح روایات مربوط به دعا وقتی به فرمایش حضرت امام صادق می رسد که:

دعا کن و مگو که کار گذشته است و آنچه مقدر شده است همان می شود و دعا اثری ندارد

توضیح می دهد:

...باید به بدا ایمان داشت و به این که خداوند سبحان هر روز در کاری است؛ هر چه را خواهد، محو می کند و هر چه را بخواهد، ثبت می کند و قضا و قدر مانع دعا نیستند؛ چون تغییر در لوح (محو و اثبات) ممکن است. گذشته از این، خود دعا نیز از اسباب قضا و قدر است و امر به دعا نیز از همان هاست .

عکس مطلب نیز صادق است. اگر مردم به مساله ی غیبت امام زمان خویش و طولانی شدن غیبت بی توجهی کنند و با دل های متحد و یکپارچه، فرج آن حضرت را خواستار نشوند، خداوند ظهور آن حضرت را تا انتهایی که برای غیبت در نظر گرفته است و ما از آن اطلاعی نداریم به تعویق خواهد انداخت. البته این نهایت نیز ممکن است هر لحظه فرا رسد و ما در هیچ موقعیتی، مجاز نیستیم از ظهور حضرتش ناامید باشیم.