خاطراتم (60)

بسم الله الرحمن الرحیم

هنگامی که برنامه صبحگاه اجرا می‌شد و رزمنده ها در حال دویدن بودن اشعار و دعاها و حتی آیات رو میخوندن یکی از آیات که زیبا خوانده می‌شد و ادامه اشعاری خوانده می‌شد این بود

 کم من فئه قلیله

غربت فئه  کثیره

 رزمنده تو ای مسلمان

پا محکم بر زمین به کوبان

 کوه از جایش اگر بجنبد

 تو خود را از مجنان

این وعده را خدا به ما داد

 ملائک را یار ما فرستاد

 رزمنده کم مسلمان

 غالب آید به خیل کفار