دست نوشته های کمیل (104)

بسم الله الرحمن الرحیم

۴۶۰ استهزا و تمسخر دیگران نوعی نادانی است چرا که اگر قرار باشد من کسی را مسخره کنم و باعث خنده دیگران بشوم باید یک دلیل داشته باشم یا دروغ بگویم یا نقصی را نشان کنم و در هر حالت قیمت خنده دیگران می شود نمایش حماقت من

۴۶۱ باید از گناه تنفر داشت نه از گناهکار بارها دیده شده که عده ای تنفر شدید نسبت به شخص خاصی به خاطر جرم و گناهی که مرتکب شده اند دارند ولی نسبت به آن گناه بی توجه هستند و آن گناه هر لحظه آنها را نیز تهدید می‌کند ما با غاصب فدک دشمن هستیم در پرداخت خمس کوتاهی می کنیم

 ۴۶۲ فرد یا خانواده یا جامعه زمانی روی سعادت را می‌بیند که مطالعه جزء از برنامه‌های اصلی ایشان باشد همانطور که ما روزانه سه وعده غذا با سالاد و ماست و نوشابه می خوریم غذا باید تازه باشد خواندن کتابهای لازم و تامین کننده نیازهای روحی و انرژی زا را هم از دست ندهیم

 ۴۶۳ بدون داشتن قلبی غنی توقع سعادتمندی دل خوش کردن به سراب است کسی سعادتمند می شود که قلب او غنی است آدمی باید قلب خود را غنی کند بعد در انتظار سعادتمندی باشد قلبی که بیمار است فقیر است و طمعکار است تنبل است جاهل است هر آن ممکن است در دام شیطان گرفتار شود و یا بهتر بگوییم که در دام شیطان گرفتار است

 ۴۶۴ قناعت مالی است که هیچ وقت تمام نمی شود امیرالمومنین علی علیه السلام

 قناعت کردن از خصوصیات صاحبان عقل معاش است و کسی که عقل معاش دارد می‌داند چه وقت چه مقدار در کجا و چگونه و چه چیزی را به چه کسانی مصرف کند او عاقبت اندیش است