خاطراتم (51)

بسم الله الرحمن الرحیم

 هر روز بعد از ظهر روخوانی قرآن به پا می شد کسانی که می تونستند قرآن می خوندن و همه دوستان از روی سطر سطر قرآن قرائت قاری رو گوش می دادند یه روز جمع شدیم که روخوانی قران داشته باشیم یکی از دوستان اومد کنار من بشینه جا نبود ولی هر طور بود خودشو جا داد به من گفت جایی که قاری داره میخونه با انگشت نشون بده و این کار را تا پایان ادامه بده تا من هم همراه قاری خط ها رو کلمات رو ببینم پرسیدم چرا گفت من سواد ندارم ولی دوست دارم کلماتی که میشنوم ببینم در همان حال صدای قرآن را هم هم داشته باشم بعد ها فهمیدم که شنیده دیدن آیات قرآن و شنیدن آیات قرآن چقدر ثواب دارد تا پایان عملیات این عزیزمون تعدادی زیادی از سوره های کوچک و حفظ کرد