خاطراتم (49)

بسم الله الرحمن الرحیم

رزمنده ها تو جبهه‌ها زندگی می‌کردیم زندگی جهادی داشتیم توی این زندگی از هدایتهای قرآن بهره برداری می کردیم قرآن بخشی مهم از زندگی ما بود لذا از هدایت ها و شفاء و روشنگری های آن بهره‌مند می‌شدیم و این هدایت و شفاء و روشنگری شامل کسی می‌شد که توفیق و لیاقت آن را پیدا کرده بود ما برای رزم در عملیات نیاز داشتیم که آمادگی رزمی را همیشه حفظ کنیم هم آمادگی جسمی و هم آمادگی روحی لذا هر روز صبح ساعتی را مشغول دویدن و نرمش کردن در برنامه های خود قرار می دادیم هنگام دویدن از آیات و یا سوره های کوچک استفاده می شویم به صورتی که هم آیه ای که میخونیم معنای حماسی و هدایتگری داشته باشه و هم حرمت قرآن حفظ میشه و هم ریتم نظامی به هم نخوره مثل آیاتی که یا ایها الذین آمنوا و اطیعوالرسول  و والامر منکم

مثل این ایه خوانده میشد و تکر ار میکردیم